وي خـدمت امام صادق (ع) شرفياب شد، حضرت فرمود: از حسين (ع) برايم شعر بخوان، ابوهارون شـروع بـه خـوانـدن شعر كرد ولي حضرت آن سبك را نپسنديد و فرمود: همانطوريكه در كنار قبر حسين (ع) شعر ميخوانيد، بخوان، لذا ابوهارون به همان روش چنين خواند:



امرر علي جدث الحسين

فقل لاعظمه الزكية



با شنيدن اين شعر حضرت گريست، لذا ابوهارون توقف كرد، ولي حضرت فرمود، ادامه بده، شاعر چنين ادامه داد:



يا مريم قومي و اندبي مولاك

وعلي الحسين فاسعدي ببكاك



كه در اثر گريه امام (ع) و زنها مجلس منقلب شد [1] .