وقتي خبر كوچ كردن امام حسين عليه السلام بسوي كربلا در مدينه پخش شد، عبدالله بن جعفر، شوهر حضرت زينب، نامه اي به امام نوشت و او را از حركت بسوي كربلا بازداشت و نوشت. تو را بخدا سوگند مي دهم كه بسوي كربلا و كوفه حركت نكني زيرا اگر تو را بكشند نور خدا را در زمين خاموش كرده اند، مهلت بدهيد و من تلاش مي كنم تا از يزيد براي شما و خانواده تان أمان بگيرم.

امام حسين عليه السلام نوشت:

حديث 402

قال الامام الحسين عليه السلام: أَمَّا بَعْدُ! فَإِنَّ كِتابَكَ وَرَدَ عَلَيَّ فَقَرَأْتُهُ وَفَهِمْتُ ما ذَكَرْتَ، وَ أُعْلِمُكَ أَنّي رَأَيْتُ جَدّي رَسُولَ اللهِ صلي الله عليه وآله في مَنامي فَخَبَّرَني بِأَمْرٍ وَأَنَا ماضٍ لَهُ، لي كانَ أَوْ عَلَيَّ، وَاللهِ يَاابْنَ عَمّي لَوْ كُنْتُ في جُحْرِ هامَّةٍ مِنْ هَوامِّ الأرْضِ لَاسْتَخْرَجُوني وَيَقْتُلُوني؛ وَاللهِ يَا ابْنَ عَمّي لَيَعْتَدَنَّ عَلَيَّ كَما اِعْتَدَتِ الْيَهُودُ عَلي السَّبْتِ وَالسّلام. [1] .

امام حسين عليه السلام فرمود: (پس از ستايش پروردگار، نامه تو به من رسيد، نامه را خواندم و هرچه نوشته بودي آگاه شدم. آگاه باش! كه من جدّم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم را در خواب ديدم، جدّم به من از امري خبر داد كه بسوي آن رهسپارم خواه بسود من تمام شود و يا به ظاهر ضرري متوجّه من گردد. اي پسر عمو! بخدا سوگند! اگر من در لانه جنبنده اي از جنبندگان زمين آشيان مي كردم آنان مرا بيرون مي آوردند و مي كشتند، بخدا قسم! به حرمت من تعدّي خواهند كرد همچنانكه قوم يهود به حرمت روز شنبه تعدّي كردند).