امام حسين عليه السلام نه تنها با مردم مدارا مي كرد و حسن رفتار داشت بلكه با دشنام دهنده خود نيز با بزرگواري و مدارا برخورد مي كرد رجوع شود به حديث 339.

در بين راه كربلا كه لشگريان حُر راه را بر امام بستند، برخي از ياران امام عليه السلام پيشنهاد مبارزه و نابودي آنها را داده بودند و دليل مي آوردند كه قدرت نبرد با آنها را داريم.

امّا امام عليه السلام مدارا كرد و ياران را به بردباري دعوت فرمود رجوع شود به حديث 310.

در صبح روز عاشورا كه شمر جلو آمد و اهانت روا داشت، مسلم بن عوسجه مي خواست با تيري او را از پاي درآورد كه امام عليه السلام مانع شد رجوع شود به حديث 370.