حبيب بن مظاهر از سنّ بالائي برخوردار بود، و تجربه نظامي فراواني داشته و در ميان كوفيان شهرت داشت، از حافظان قرآن بود، و در يك شب، يكدوره كامل قرآن مي خواند، در پيكار روز عاشورا وقتي جنازه او بر زمين افتاد امام خود را به او رساند.

حديث 360

قال الامام الحسين عليه السلام: عِنْدَالله أَحْتَسِبُ نَفْسي وَ حُماةَ اَصْحابي. لِلَّهِ دَرُّكَ يا حَبيبُ، لَقَدْ كُنْتَ فاضِلاً تَخْتِمُ الْقُرآنَ في لَيْلَةٍ واحِدَةٍ.

امام حسين عليه السلام فرمود: (اي حبيب من تو را از خودم مي دانستم و از بزرگان ياران من به حساب مي آمدي، مرد با فضيلتي بودي كه در يك شب قرآن را ختم مي كردي). [1] .