گرچه حر بن يزيد رياحي اوّلين كسي بود كه راه را بر امام حسين عليه السلام بست، امّا وقتي پشيمان شد و عذرخواهي كرد، امام عذر او را پذيرفت، و در حق او دعا كرد:

حديث 335

قال الامام الحسين عليه السلام: نَعَمْ، يَتُوبُ اللهُ عَلَيْكَ، وَيَغْفِرُ لَكَ، ما اِسْمُكَ؟

امام حسين عليه السلام فرمود: (آري خداوند از تو مي پذيرد و تو را مي آمرزد، اسم تو چيست؟)

پاسخ داد: نام من حُر است. امام فرمود:

أَنْتَ الْحُرُّ كَما سَمَّتْكَ اُمُّكَ، أَنْتَ الْحُرُّ إِنْ شاءَ اللهُ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، إِنْزِلْ

(سوگند به خدا، تو را مادرت به غلط حُر نام نگذاشت تو در دنيا و آخرت آزاده اي اگر خدا بخواهد.)

حُر اجازه ميدان رفتن از امام خواست، آنحضرت در پاسخ او فرمود:

يا اَخي اِنْ تُبْتَ كُنْتَ مِمَّنْ تابَ اللهُ عَلَيْهِم، اِنَّ اللهَ هُوَ التَّوابُ الرَّحيم. [1] .

(اي برادر اگر توبه كردي، تو از كساني هستي كه خداوند توبه آنان را پذيرفت كه همانا خداوند بسيار توبه پذير و مهربان است).