در دوران حكومت عثمان كه بزرگان بني اميّه قدرت سياسي كشور اسلامي را بدست گرفتند و معاويه حاكم بي چون و چراي سرزمين شام شد، و دگرگوني معيارها، و مسخ ارزش ها فراوان پديد آمد. اباذر غفّاري آن صحابي بزرگ پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مبارزات تبليغاتي خود را آغاز كرد، به شام سفر كرد و مردم را بر ضدّ حكومت استبدادي معاويه شوراند.

عثمان دستور داد او را دستگير كرده به مدينه آوردند، و با روش هاي گوناگون سعي در به سازش كشيدن و تطميع او داشتند كه موفّق نشدند سرانجام عثمان، او و خانواده اش را به سرزمين خشك و بي آب و علفي به نامِ «رَبَذِه» تبعيد كرد و در شهر مدينه از طرف خليفه اعلام داشتند.

كسي در بدرقه اباذر حق شركت و همراهي ندارد. امام علي عليه السلام و امام حسن و امام حسين عليهما السلام و عمّار ياسر اعتنائي به بخشنامه حكومتي نكردند و هر يك در تشويق و حمايت و دلداري اباذر سخناني ايراد كردند. حضرت اباعبدالله عليه السلام خطاب به او اظهار داشت:

حديث 237

قال الامام الحسين عليه السلام: يا عَمَّاهْ إنَّ اللهَ تَعالي قادِرٌ أَنْ يُغَيِّرَ ما قَدْتَري، وَاللهُ كُلَّ يَومٍ في شَأنٍ. وَقَدْ مَنَعَكَ الْقَوْمُ دُنْياهُمْ، وَمَنَعْتَهُمْ دينَكَ، فَما أَغْناكَ عَمَّا مَنَعوُكَ، وَأَحْوَجَهُمْ إِلي مامَنَعْتَهُمْ، فَاسْأَلِ اللهَ الصَّبْرَ وَالنَّصْرَ، واسْتَعِذْبِهِ مِنَ الْجَشَعِ وَ الْجَزَعِ، فَاِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الدّينِ وَالْكَرَمِ، وَ إنَّ الْجَشَعَ لا يُقَدِّمُ رِزْقاً، وَالْجَزَعُ لاَ يُؤَخِّرُ أَجَلاً. [1] .

امام حسين عليه السلام فرمود: (اي عمو! خداوند بر تغيير آنچه بر تو روا داشته اند قادر است زيرا قدرت خداوند همواره پايدار است. اين گروه دنياي خود را از تو دريغ داشتند و تو هم دين خود را از آنان دريغ داشتي، از آنچه آنان از تو دريغ مي كنند تو چقدر بي نيازي، و آنان به آنچه تو از آنان دريغ داشتي چقدر نيازمندند، شكيبائي و پيروزي را از خداوند بخواه، و از حرص و ترس، بخدا پناه ببر، زيرا شكيبائي نشانه دينداري و جوانمردي است، و حرص روزي را پيش نخواهد انداخت، و ترس مرگ را به عقب نخواهد كشاند.)