وقتي سربازان يزيد و كوفيان براي كشتار خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آماده شدند، امام حسين عليه السلام خود سوار بر اسب شده آنقدر پيش رفت كه همگان امام را مي ديدند، آنگاه خطاب به كوفيان اظهار داشت:

حديث 186

قال الامام الحسين عليه السلام: يا أَهْلَ الْكُوفَةِ! قُبْحاً لَكُمْ وَتَرْحاً، وَبُؤْساً لَكُمْ وَتَعْساً.

اِسْتَصْرَخْتُمُونا والِهينَ فَأَتَيْناكُمْ مُوجِبينَ، فَشَحَذْتُمْ عَلَيْنا سَيْفاً كانَ في أَيْمانِنا، وَجِئْتُمْ عَلَيْنا ناراً نَحْنُ أَضْرَمْناها عَلي عَدُوِّكُمْ وَعَدُوِّنا، فَأَصْبَحْتُمْ وَقَدْ آثَرْتُمُ الْعَداوَةَ عَلَي الصُّلْحِ مِنْ غَيْرِ ذَنْبٍ كانَ مِنَّا إِلَيْكُمْ، وَقَدْ أَسْرَعْتُمْ إِلَيْنا بِالْعِنادِ، وَتَرَكْتُمْ بَيْعَتَنا رَغْبَةً فِي الْفَسادِ. ثُمَّ نَقَضْتُمُوها سَفَهاً وَضِلَّةً لِطَواغيتِ الْأُمَّةِ وَبَقِيَّةِ الأحْزابِ وَنَبَذَةِ الْكِتابِ، ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ تَتَخاذَلُونَ عَنَّا وَتَقْتُلُونا. أَلا! لَعْنَةُ اللهِ عَلَي الظَّالِمينَ».

امام حسين عليه السلام فرمود: (كوفيان! زشت باد روي شما، هلاكت بر جماعت شما، سرگشته و حيران گرديد، حيران و ماتم زده شويد، كه ما را دعوت كرديد و گفتيد: «ما پناه شما هستيم». و چون آمديم شمشير در پذيرائي ما نهاده ايد، و تيغ به روي ما كشيديد. شما هستيد كه آتش شر و فتنه را بر انگيختيد و كانون آتش را دامن زديد و با دوستان خود نشستيد و توطئه كرديد، هم آهنگ در جنايت و قتل ما گشتيد، شما هستيد كه عدل و صلح را پشت سر انداختيد تا بر گردن آرزو سوار شديد، و لشگرها به دفع ما گماشتيد، چه زشت مردمي هستيد!! شما از سرهنگان و گمراهان امّت مي باشيد، شما منكر كتاب كريم و پيرو شيطان رجيم شديد. سپس شما دست از ياري ما كشيديد و به قتل ما هم داستان شديد، آگاه باشيد كه لعنت خدا بر ستمكاران است.) [1] .