وقتي سپاه امام حسين عليه السلام بطرف كوفه در حركت بود، ابن زياد حُر را با دو هزار سرباز مأموريّت داد كه هرجا كاروان اباعبدالله عليه السلام را ديد همانجا متوقّف سازد.

در منطقه «شراف» سپاه حُر با سپاه امام عليه السلام روبرو شده و رهگيري آغاز شد، هنگام نماز ظهر فرا رسيد، امام دستور داد تا اسبان كوفيان را آب دادند و همه براي نماز آماده شدند، و دو لشگر به امام حسين عليه السلام اقتداء كردند،امام بعد از نماز ظهر بپاخاست و اظهار داشت:

حديث 179

قال الامام الحسين عليه السلام: أَيُّهاَ النَّاسُ! إِنَّها مَعْذِرَةٌ إِليَ اللهِ وَإِلي مَنْ حَضَرَ مِنَ الْمَسْلِمينَ، إِنّي لَمْ أَقْدِمْ عَلي هذا الْبَلَدِ حَتَّي أَتَتْني كُتُبُكُمْ وَقَدِمَتْ عَلَيَّ رُسُلُكُمْ أَنْ اَقْدِمْ إِلَيْنا إِنَّهُ لَيْسَ عَلَيْنا إِمامٌ، فَلَعَلَّ اللهَ أَنْ يَجْمَعَنا بِكَ عَلَي الْهُدي، فَإِنْ كُنْتُمْ عَلي ذلِكَ فَقَدْ جِئْتُكُمْ، فَإِنْ تُعْطُوني ما يَثِقُ بِهِ قَلْبي مِنْ عُهُودِكُمْ وَمِنْ مَواثيقِكُمْ دَخَلْتُ مَعَكُمْ إِلي مِصْرِكُمْ، وَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَكُنْتُمْ كارِهينَ لِقُدُومي عَلَيْكُمْ، اِنْصَرَفْتُ إِليَ الْمَكانِ الَّذي أَقْبَلْتُ مِنْهُ إِلَيْكُمْ.

امام حسين عليه السلام فرمود: (اي مردم اين سخنان كه مي گويم در پيش خدا براي اتمام حجّت با شما است، من به سوي شما نيامدم تا نامه هاي شما به من رسيد و پيام آوران شما به پيش آمدند كه «بسوي ما رهسپار باش كه ما رهبر و امامي نداريم شايد خداوند ما را بوسيله تو (در زير پرچم) حق و هدايت گرد آورد، اينك اگر شما بر اين سخنان وفاداريد من بسوي شما آمده ام پس با تجديد عهد و پيمان به من اطمينان بخشيد، و اگر اين كار را نمي كنيد و از من ناخشنوديد، از همينجا به شهري كه آمده ام برمي گردم.) [1] .