روزي امام حسين عليه السلام در خيابان مدينه عبور مي كرد كه به چند تن از فقراء مدينه برخورد، آنها نان را بر روي عباي خود همانند سفره گذاشته سرگرم غذا خوردن بودند. امام حسين عليه السلام به آنان سلام كرد، و فقراء او را به همسفره شدن دعوت كردند. امام با تواضع اجابت كرد و در كنارشان نشست و فرمود:

حديث 158

قال الامام الحسين عليه السلام: لَوْلا أَنَّهُ صَدَقَةٌ لَأَكَلْتُ مَعَكُمْ، ثُمَّ قال عليه السلام: قُومُوا إِلي مَنْزِلي

امام حسين عليه السلام فرمود: (اگر اين ناني كه شما ميخوريد صدقه نبود با شما هم غذا مي شدم، حال برخيزيد و با من به خانه ام بيائيد.).

سپس همه آنان را بخانه برد و بر سفره خود نشاند و با آنان هم غذا شد، و دستور داد تا به همه آنان لباس كافي و سرمايه زندگي بدهند.