تفسير و أمر اهلك بالصّلوة

حضرت اباعبدالله عليه السلام نقل فرمود: از وقتي كه اين آيه نازل شد، همواره بهنگام نماز رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم درب خانه ما را مي كوبيد و با صداي بلند ما را به نماز خواندن فرامي خواند و ما از درون منزل پاسخ مي داديم، و بر تو سلام اي رسول خداو رحمت و بركات خدا برتو باد.

حديث 142

قال الامام الحسين عليه السلام: كانَ النَّبِيُّ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وسلم يأتي كُلَّ يَوْمٍ بابَ فاطِمَةَ عِنْدَ صَلاةِ الْفَجْرِ فَيَقُولُ: الصلاة يا أهل بيت النبوة «إِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» [1] تِسْعَةَ أَشْهُرٍ بَعْدَ ما نَزَلَتْ «و أمُرْ أهْلَكَ [2] بِالصَّلَوةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْها»

امام حسين عليه السلام فرمود: (رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم اينگونه بود كه هر روز صبحگاهان جلوي درب منزل حضرت فاطمه مي ايستاد و مي فرمود: «نماز اي اهل بيت نبوّت، همانا خدا اراده كرده است كه ناپاكي ها را از شما دور كند، و شما را پاك نگهدارد» اين روش را پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم در طول نه ماه پس از نازل شدن آيه 132 سوره طه، ادامه داد)