يكي از شهداء سر فراز عاشورا «عبدالله بن عمير كلبي» است، داراي دستان بلند و بازوان تنومند بود. وقتي «يسار» غلام زياد بن ابي سفيان و «سالم» غلام عبيدالله بن زياد به ميدان آمدند و مبارز مي طلبيدند، «حبيب بن مظاهر» و «بُرير» برخاستند كه جواب آنها را بدهند، امام مانع شد تا آنكه عبدالله بن عمير اجازه خواست و يك تنه بر آن دو نفر يورش برد و كار آنها را ساخت و سپس خود را به قلب سپاه عمر سعد زد، و رجز حماسي مي خواند. اينجا بود كه همسرش عمود خيمه را گرفت و به ياري شوهر شتافت و مي گفت. شوهرم ازخاندان پيامبر دفاع كن، من به خيمه ها بازنمي گردم تا با تو كشته شوم. حضرت اباعبدالله عليه السلام او را فراخواند و از آنها تشكّر كرد.

حديث 133

قال الامام الحسين عليه السلام: جُزِيْتُمْ مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ خَيْراً، اِرْجَعي رَحِمَكِ اللهُ اِليَ النِّساءِ فَاجْلِسي مَعَهُنَّ، فَاِنَّهُ لَيْسَ عَلَي النِّساء قِتالٌ.

امام حسين عليه السلام فرمود: (در راه حمايت از اهل بيت من، به پاداش نيك نائل شويد، خدا رحمتت كند، بسوي خيمه ها برگرد، همانا بر زنان جهاد واجب نشده است.)