مي دانيم همه آنان كه بسوي خدا مي روند و به پرستش و عبادت روي مي آورند داراي انگيزه يكساني نيستند، بايد ديد برترين آنها كدامند؟.

حديث 115

قال الامام الحسين عليه السلام: إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجَّارِ، وَاِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبيدِ، وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةُ الأحْرارِ، وَهِيَ أَفْضَلُ الْعِبادَةِ. [1] .

امام حسين عليه السلام فرمود: (همانا مردمي خدا را براي شوق بهشت پرستش مي كنند كه اين پرستش تجّار است. و همانا مردم ديگري خدا را از روي ترس مي پرستند كه اين پرستش بردگان است. و همانا مردمي خدا را از روي شكر و سپاس عبادت مي كنند كه اين عبادت آزادگان است و اين نوع پرستش والاترين نوع عبادت است.).