پروردگار هستي، حق آشكار است و معيار و ميزان تشخيص حقيقت ها، بايدها و نبايدهاست و آنچه كه حق است ترازوي سنجش است و انسان هاي كامل كه خليفه خدا در زمين مي باشند معيار شناخت حق و باطلند. كفر و ايمان، اخلاص و نفاق، راستي و دروغ، حق و باطل را بوسيله آنان مي شود شناخت كه امام علي عليه السلام و حضرات معصومين عليهم السلام و خاندان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم اينگونه اند.

حديث 92

قال الامام الحسين عليه السلام: ما كُنَّا نَعْرِفُ الْمُنافِقينَ عَلي عَهْدِ رَسُولِ اللهِ صلي الله عليه وآله اِلاَّ بِبُغْضِهِمْ عَلِيّاً وَ وُلْدَهُ عَلِيْهِ السَّلامُ.

امام حسين عليه السلام فرمود: (ما در دوران زندگي پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم منافقين را شناسائي نمي كرديم جز با بغض و كينه توزي آنان نسبت به امام علي عليه السلام و فرزندان او كه از خاندان پيامبرند.) [1] .

يعني دوستي با علي عليه السلام معيار شناخت حق، و دشمني با او، ميزان شناخت باطل و منافقان و باطل گرايان است.