در بين راه كربلا پس از اتمام حجّت هاي فراوان، آنگاه كه مردم پراكنده شدند و جز هفتاد و دو تن كسي باقي نماند. امام حسين عليه السلام در يك سخنراني ارزشمند، ارزش ها و فضائل اهل بيت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را مطرح فرمود:

حديث 89

قال الامام الحسين عليه السلام: إِنَّ اللهَ تَعالي لَمَّا خَلَقَ آدَمَ وَسَوَّاهُ وَعَلَّمَهُ أَسْماءَ كُلِّ شَي ءٍ وَ عَرَضَهُمْ عَلَي الْمَلائِكَةِ جَعَلَ مُحَمَّداً وَعَليّاً وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ عليهما السلام أَشْباحاً خَمْسَةً في ظَهْرِ آدَمَ، وَكانَتْ أَنْوارُهُمْ تُضي ءُ فِي الاْفاقِ مِنَ السَّماواتِ وَالْحُجُبِ وَالْجِنانِ وَالْكُرْسيِّ وَ الْعَرْشِ. فَأَمَرَاللهُ الْمَلائِكَةَ بِالسَّجْودِ لاِدَمَ تَعْظيماً لَهُ، إِنَّهُ قَدْ فَضَّلَهُ بِأَنْ جَعَلَهُ وِعاءً لِتِلْكَ الأشْباحِ الَّتي قَدْ عَمَّ أَنْوارُها الاْفاقَ، فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبي أَنْ يَتَواضَعَ لِجَلالِ عَظَمَةِ اللهِ، وَأَنْ يَتَواضَعَ لاَِنْوارِنا أَهْلِ الْبَيْتِ وَقَدْ تَواضَعَتْ لَها الْمَلائِكَةُ كُلُّها وَاسْتَكْبَرَ وَتَرَفَّعَ وَكانَ بِإِبائِهِ ذلِكَ وَتَكَبُّرِهِ مِنَ الْكافِرين.

امام حسين عليه السلام فرمود: (همانا وقتي خداوند بزرگ، آدم را آفريد و اندام و خلقت او را اعتدال بخشيد، نام هر چيزي را به او آموخت، و او را بر فرشتگان نمود، و نور حضرت محمّد و علي و فاطمه و حسن و حسين را بر صُلب آدم نهاد بگونه اي كه نور آنان همه جا را روشن كرده بود، بر افُق هاي آسمانها، پرده ها، بهشت، كرسي، و عرش الهي، همه جا را نوراني كرد، پس خدا فرشتگان را فرمان سجده بر آدم داد تا او را بزرگ شمارند.

خدا آدم را برتري داد بدان علّت كه نور پنج تن را در بر دارد و آسمانها را روشن كرده اند، پس همه فرشتگان بر آدم سجده كردند جز ابليس كه از فروتني برابر عظمت پروردگاري سرباز زد و از فروتني برابر انوار ما سرپيچي كرد در حاليكه همه فرشتگان فروتني كردند و سجده نمودند پس شيطان خود را بزرگ پنداشت و بالاتر دانست، كه به علّت سرپيچي و خودبزرگ بيني از كافران شد). [1] .