حضرت اباعبدالله عليه السلام براي روشن ساختن دوران زندگي حضرت مهدي عليه السلام براي ياران خويش از غيبت صغري و كبري آن حضرت سخن گفت و توضيح داد كه:

حديث 73

قال الامام الحسين عليه السلام: لِصاحِبِ هذا الأَمْرِ - يعني المَهْدِيّ عليه السلام - غَيْبَتانِ؛ إِحْداهُما تَطُولُ حَتّي يَقُولَ بَعْضُهُمْ: ماتَ، وَ بَعْضُهُمْ: قُتِلَ، وَ بَعْضُهُمْ: ذَهَبَ. وَ لايَطَّلِعُ عَلي مَوْضِعِهِ أَحَدٌ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا غَيْرِهِ، إلاَّ الْمَوْلَي الَّذي يَلي أَمْرَهُ. [1] .

امام حسين عليه السلام فرمود: (براي صاحب امر (مهدي «عج») دو غيبت مطرح است يكي از آندو چنان طولاني است كه گروهي خواهند گفت او مرده است. و جمعي خواهند گفت او كشته شده است. و جمعي ديگر خواهند گفت كه او ظهور كرده است. و كسي از جايگاه او اطّلاعي نخواهد داشت جز رهبراني كه نماينده او بوده و دستوراتش را اجرا مي كنند).