زهير بن قين نقل مي كند: آنگاه كه كاروان امام به نزديكي سرزمين كربلا رسيد از اطرافيان خود پرسيد: نام اين سرزمين چيست؟. گفتند: اَلْعَقْر.

حديث 19

قال الامام الحسين عليه السلام: اَلَّلهُمَّ اِنّي اَعُوذُبِكَ مِنَ الْعَقْرِ. [1] .

امام حسين عليه السلام فرمود: (بار خدايا، به تو پناه مي برم از پاره پاره شدن).

و بار ديگر پرسيد: اين زمين را چه مي نامند؟. پاسخ دادند: كربلا. امام توضيح داد كه:

ذاتُ كَرْبٍ وَبَلاءٍ، وَلَقَدَ مَرَّ أَبي بِهذَا الْمَكانِ عِنْدَ مَسيرِهِ إِلي صِفّينَ، وَأَنَا مَعَهُ، فَوَقَفَ، فَسَأَلَ عَنْهُ، فَأُخْبِرَ بِاسْمِهِ. فقال: هاهِنا مَحَطُّ رِكابِهِمْ، وَهاهُنا مَهْراقُ دِمائِهِم. فَسُئِلَ عَنْ ذلِكَ، فَقالَ: ثِقْلٌ لآِلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، يَنْزِلُونَ هاهُنا، [2] وَقَبَضَ قَبْضَةً مِنْها فَشَمَّها وَقالَ: هذِهِ وَاللهِ هِي الْاَرْضُ الَّتي أخْبَرَبِها جَبْرَئيلُ رَسُولَ اللهِ اَنَّني أُقْتَلُ فيها، أَخْبَرَتْني أُمُّ سَلْمَةَ.

(آري اينجا محلّ آزمايش و سختي هاست، من با پدرم علي عليه السلام براي رفتن به صفّين از اين سرزمين عبور كرديم، پدرم توقّف كرد و نام اينجا را پرسيد، به او پاسخ دادند كه اينجا را كربلا گويند. «سپس مشتي از خاك را گرفت و آن را بوئيد» و فرمود: سوگند بخدا! اين همان سرزميني است كه جبرئيل به رسول خدا اطّلاع داد كه من در آن كشته خواهم شد، و امّ سلمه نيز اين خبر را از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم براي من نقل كرد).

و در نقل ديگري آمده است: وقتي حضرت اباعبدالله عليه السلام به سرزمين كربلا رسيد پرسيد:

ما اِسْمُ هذِهِ الأَْرْض؟ (نام اين زمين چيست؟.)

پاسخ دادند: كربلا. امام فرمود:

صَدَقَ النَّبي صلي الله عليه و آله و سلم اِنَّها أَرْضُ كَرْبٍ وَ بَلاءٍ

(راست گفت پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم كه اينجا جايگاه بلا و آزمايش و سختي هاست.) [3] .