وقتي مروان، فرماندار مدينه، فرزدق شاعر را بيرون كرد، پناه به حضرت ابا عبدالله عليه السلام آورد، امام چهارصد دينار به او بخشيد و او را مورد محبّت قرار داد. برخي به امام حسين عليه السلام اعتراض كردند كه فرزدق شاعر خوش نامي نيست چرا به او كمك كردي؟. فرمود:

حديث 2

قال الامام الحسين عليه السلام: إِنَّ خَيْرَ مالِكَ ما وَقَيْتَ بِهِ عِرْضَكَ، وَقَدْ أَصابَ رَسُولُ الله ِ صلي الله عليه وآله كَعْبَ بْنَ زُهَيْرٍ، وَ قالَ في عَبّاسِ بْنِ مَرْداسِ: اقطعوا لسانه عنّي.

امام حسين عليه السلام فرمود: (بهترين اموال تو آن است كه با آن آبروي خود را حفظ كني، آنگاه كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به كعب بن زهير پاداش داد فرمود، با پاداش دادن، زبان عباس بن مرداس را نسبت به من ببنديد.) [1] .