ريشه ها و علل ترك امر به معروف و نهي از منكر
با توجه به دو فريضه مهم امر به معروف و نهي از منكر، به ويژه نسبت به امور حساس و سرنوشت ساز در جامعه بشري و وظيفه خطير علما در اين زمينه، اين پرسش مطرح مي شود كه علت ترك اين دو فريضه بزرگ الهي چيست و چرا دانشمندان و سردمداران دين و ناموس جامعه و پاسداران حريم هاي الهي، در انجام دادن آن، سست و بي تفاوتند و در بيان و اجراي اين دو امر حياتي، كوشا و فعال نيستند؟
امام (ع) در اين سخنان ارزشمند، به چند عامل اصلي اشاره مي فرمايد؛ از جمله است:
ـ دنيا دوستي و وابستگي به دنيا.
ـ مقام پرستي و حب جاه و مقام.
ـ عدم آمادگي براي مرگ و فرار از آن.
ـ وابستگي هاي شديد خانوادگي، گروهي، سياسي، جناحي و قومي.
ـ روحيه سازش كاري در برابر جباران.
ـ نداشتن روحيه صبر و مقاومت در راه خدا.
ـ هزينه نكردن در راه خدا و نداشتن روحيه ايثار و فداكاري.
ـ تفرق در برابر حق.
ـ اختلاف در دين.