نوحه حضرت قاسم
جان بكف سوي ميدان مي رفت
از عمويش حسين جان مي رفت
عموجان عموجان عموجان
ديده سيراب و لب هاعطشان
خالي از خويش و پر از جانان
عموجان عموجان عموجان
قاسم بن الحسن در صحرا
زير سُم اسبان كرد آوا
عموجان عموجان عموجان
همي خواهم روم در ميدان
حسين گويد ز چشم گريان
عموجان عموجان عموجان
شريك غم تو من هستم
به عشقت عموجان دل بستم
عموجان عموجان عموجان