بازگشت

امام حسين همراه امام حسن


پس از شهادت امام اميرالمؤمنين عليه السلام امامت شيعيان به امام حسن عليه السلام انتقال پيدا كرد، بر همه واجب شد كه از فرامين آن حضرت گوش فرا دهند و امتثال امر نمايند.

امام مظلومي كه جزء راه صلح با معاويه راهي بهتر را نيافت كه بتواند جان و مال شيعيان را در امان نگهدارد.

آن حضرت توانست با مفادهاي چند معاويه را افسار بزند: اينكه علي عليه السلام را دشنام ندهند. معاويه خود را اميرالمؤمنين نخواند و معاويه بايد براساس كتاب خدا و سنت پيامبرصلي الله عليه وآله عمل كند و پس از مرگش براي خود جانشين انتخاب نكند [1] .

امام حسين عليه السلام شريك رنجهاي برادر بود، زيرا مي دانست كه اين صلح به صلاح اسلام و مسلمين است و هرگز اعتراض به برادر نداشت.


پاورقي

[1] ارشاد مفيد: ص173. بحار: ج44 ص2 و ص 65.