بازگشت

گريه بر تنهايي حسين


آن دو پسر عمو و برادر مادري بودند و به همراه غلامشان شبيب در روز عاشورا هنگامي كه حسين (ع) را در آن حال مشاهده كردند، گريه كنان به خدمت امام آمده و به اردوي او ملحق شدند، امام (ع) به آنها فرمود: «اي فرزندان برادرم ! چرا مي گرييد؟! به خدا سوگند بعد از گذشت ساعتي چشمانتان روشن خواهد شد؛

گفتند: «خدا ما را فداي تو گرداند، برخود نمي گرييم ، بلكه گريه مي كنيم براي اينكه شما را در محاصره اين گروه مي بينيم و قدرت نداريم تا به چيزي بيش از جانمان از تو حمايت كنيم ».