و بار ديگر در روز تاسوعا هنگامي كه زهير به همراه حبيب بن مظاهر به نصيحت لشكريان عمر سعد مي پردازد عزرة بن قيس به او مي گويد: اي زهير! تو از شيعيان اين خاندان نبوده بلكه عثماني هستي ، ولي زهير در پاسخ او كلماتي بر زبان جاري كرد كه نشان از اطلاع او از مقام حسين (ع) نزد رسول خدا است :

او گفت : «آيا در اينجا بودنم به تو نمي گويد كه من پيرو اين خاندانم ؟! بخدا سوگند كه نامه اي براي او ننوشتم و قاصدي را نزد او نفرستادم و وعده ياري هم به او ندادم ، بلكه او را در بين راه ديدار نمودم و هنگامي كه او را ديدم ، رسول خدا و منزلت امام حسين (ع) نزد او را به يادآوردم ، و چون دانستم كه دشمن بر او رحم نخواهد كرد، تصميم به ياري او گرفتم تا جان خود را فداي او كنم ، باشد كه حقوق خدا و پيامبر او را كه شما ناديده گرفته ايد، حفظ كرده باشم ».