بازگشت

تو چون پيغمبر و علي هستي


او در شب عاشورا سخناني بر زبان جاري كرد و با مقايسه وضعيت زمان پيامبر (ص) و علي (ع) با زمان امام حسين (ع) بر دشمني با دشمنان اهل بيت (ع) تاكيد كرد و عرض كرد:

«اي پسر رسول خدا! تو مي داني كه جدّت پيامبر خدا هم نتوانست محبت خود را دردلهاي همه جاي دهد و چنانچه مي خواست ، همه فرمان پذير او نشدند، زيرا كه در ميان مردم ، منافقاني بودند كه نويد ياري مي دادند ولي در دل ، نيت بي وفايي داشتند؛ اين گروه در پيش روي از عسل شيرين تر و در پشت سر از حنظل تلخ تر بودند! تا خداي متعال او را به جوار رحمت خود برد؛ و پدرت علي (ع) نيز چنين بود، گروهي به ياري او برخواستند و او با ناكثين و قاسطين و مارقين قتال كرد اما مدت او نيز به سرآمد و به جوار رحمت حق شتافت ؛ و تو امروز نزد ما بر همان حالي ! هر كس پيمان شكست و بيعت از گردن خود برداشت ، زيانكار است و خدا تو را از او بي نياز مي گرداند، با ما به هر طرف كه مي خواهي ، به سوي مغرب و يا مشرق ، روانه شو به خدا سوگند كه ما از قضاي الهي نمي هراسيم و لقاي پروردگار را ناخوش نمي داريم و ما از روي نيّت و بصيرت هر كه را با تو دوستي ورزد، دوست داريم ، و هر كه با تو دشمني كند، دشمن داريم ».