امسال دو عاشورا و دو محرم داريم و مردم امسال دوبار به روح بلند امام حسين (ع) و ياران آن بزرگوار ارادت و وفاداري خود را نشان مي دهند. و چه خوب نام گذاري شد از سوي رهبر معظم انقلاب براي اين سال ، البته اين كه اين تقارن چه راز و رمز و چه پيام و بياني دارد، شايد جوابش خيلي واضح نباشد گرچه از جهات و زوايايي روشن و پيداست .

و چه خوب تدبيري از سوي مجمع جهاني اهل بيت (ع) انديشيده شد كه به اين مناسبت كنگره عظيم و گسترده اي را تدارك ديده اند.

هنگام ديدن فراخوان مقاله براي اين كنگره بر آن شدم كه من هم سهمي هر چند اندك داشته باشم شايد انشاء اللهكم ما هم توسط اولياي الهي پذيرفته شود.

از ميان موضوعات متعدد و فراواني كه براي قلم زدن پيشنهاد شده بود؛ موضوع امام حسين (ع) از ديدگاه معصومين توجهم را به خود جلب كرد و چنين تصميم داشتم كه امام حسين (ع) را از نظرگاه همه معصومين (ع) بررسي كنم ، ولي ديدم موضوع بسي گسترده و مفصل است كه در خور چند جلد كتاب است نه يك مقاله ، لذا به جست جويي در مورد امام حسين از ديدگاه رسول خدا (ص) پرداختم و از ميان روايات و نقل هاي فراوان و زيادي كه وجود داشت ، پاره اي از روايات را برگزيدم و خداوند را از صميم قلب ، شاكرم كه اين نوشتار بهانه اي شد تا منابع فراواني را ببينم و به ويژه آنچه در كتاب ها و منابع اهل سنت وارد شده كه در اين نوشته نيز بيشتر موارد از آن منابع استفاده كرده و عمدتاً متكي به نقل هايي است كه در كتاب هاي معتبر آنها ذكر شده است .

البته برخي از محققان اقدام به جمع آوري آنها در سطح گسترده اي كرده اند، ولي افسوس كه به دلايلي ناشناخته مانده و چندان مناسب عرضه نشده اند.

امام حسين (ع) نامي آشنا براي عموم مسلمانان و بلكه همه دردمندان است . اين شخصيت وصف ناپذير چنان مورد توجه رسول خدا (ص) بوده كه به نظر مي رسد فلسفه اين عنايت و توجه در آن عصر براي جماعت زيادي روشن نبوده و تا حدودي هم شايد حق داشته اند، چون هيچ كس نمي تواند فراواني گفته ها و توجهات پيامبر اسلام (ص) به اين بزرگوار را يك امر عاطفي برخواسته از رابطه پدر و فرزندي بداند، زيرا همه حركات و گفته هاي رسول خدا (ص) به طور قطع و يقين بسيار فراتر از اين حوزه است ، چيزي كه واقعيت هاي تاريخي آن را اثبات مي كند.

رسول خدا (ص) كه تمام گفته ها و حركات او با پشتوانه الهي سرچشمه مي گيرد:(و ما ينطق عن الهوي ) هرگز سخنان بلند و معنا داري در مورد امام حسين به صرف رابطه فرزندي ايراد نكرده و حكمت هاي بي شماري در اين برخورد و نگاه رسول خدا (ص) وجود داشت كه بسياري از آنها به مرور زمان ، آن هم زماني نه چندان طولاني به گونه اي كه برخي ياران رسول خدا آن زمان را درك كردند، روشن شد.

در اين مقال كوشيديم كه برخي موارد مورد اتفاق تمام مسلمانان كه به فراواني در كتاب هاي فرقه هاي مختلف اسلامي آمده ، يادآور شويم و نشان دهيم كه جايگاه امام حسين (ع) و موقعيت آن بزرگوار در نزد رسول خدا (ص) به چه اندازه اي بوده و لذا ما به توضيحات و گفته هاي اضافي نپرداختيم و بهتر آن ديديم عين همان گفته ها را در چهارده مورد ذكر كنيم . اميد است مورد عنايت امام حسين (ع) قرار گيرد.