اين عنوان درباره خصوصيات حسين عليه السلام است كه متعلق به افضل پيامبران مي باشد. البته اين مطلب علاوه بر خصوصياتي است كه در عنوان مربوط به ويژگي هايي كه خداوند از افضل مخلوقات به آن حضرت عطا فرموده ذكر گرديد.

در اينجا منظور تبيين اين مسأله است كه تمام فضايل خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله و رنج ها و آزمون هاي آن حضرت براي حسين عليه السلام نيز محقق است؛ چرا كه:

حضرت محمد صلي الله عليه و آله افضل خلايق است و او افضل از حسين مي باشد و حسين از افضل مخلوقين و افضل مخلوقين از اوست. [1] .

حضرت محمد خاتم پيامبران مي باشد و حسين خاتم سيدالشهداء و الصديقين است.

حضرت محمد به خاطر عام و فراگير شدن فيض و رحمت الهي به واسطه او از جهات عديده رحمت براي جهانيان (رحمة العالمين) است؛ حسين عليه السلام هم به همان خاطر و به همان دليل براي جهانيان است.

حضرت محمد شاهد و مبشر است، حسين هم در روز قيامت به نفع زائران خود و كساني كه بر او گريه كرده اند، شهادتي مي دهد كه امر آنها را اصلاح مي كند و اينك نيز آن حضرت به زائر و گريه كننده بر او، بشارت مي دهد؛ آن حضرت از يمين عرش خطاب مي كند: اي گريه كننده! اگر بداني براي تو چه فراهم شده خوشحالي ات بيشتر از جزع تو مي شود.

خداوند حضرت محمد را به اين فرموده خود اختصاص داد كه انا اعطيناك الكوثر، همچنين خداوند به حسين عليه السلام از فيض ‍ خودش كوثري عطا فرمود كه گريه كنندگان بر او، از آن بنوشند. كما اينكه اين مطلب در روايت مسمع بن عبدالملك آمده است.

خداوند تعالي به حضرت محمد صلي الله عليه و آله وسيله را كه همان يكي از مقامات براي شفاعت است، عطا فرمود؛ و خداوند حسين عليه السلام را به طور عام وسيله قرار داد.

خداوند به حضرت محمد صلي الله عليه و آله فرمود عسي ان يبعثك ربك مقاما محمودا [2] باشد كه خدايت تو را به مقام محمود مبعوث گرداند. كه اين مقام عالي ترين مقام از مقامات شفاعت است. حسين عليه السلام هم از اعظم اسباب شفاعت پيامبر مي باشد. در روايت وارد شده است، وقتي حضرت رسول در جريان شهادت حسين عليه السلام قرار گرفت، از جمله مواردي كه جبرئيل به آن حضرت گفت اين بود كه اگر مي خواهي شهادت دو فرزندت، ذخيره اي براي شفاعت گناهكاران باشد پس به اين امر رضايت بده و اگر مي خواهي از خداوند درخواست كن كه آنها را از سم و قتل حفظ كند.

خداوند براي هر يك از اعضاي بدن حضرت محمد صلي الله عليه و آله كرامت ظاهري قرار داد؛ حسين عليه السلام نيز اعضاي بدن مطهرش مظهر كرامات است؛ زيرا از بس پيامبر خدا پيشاني و گلوي آن حضرت را بوسيده بود مي درخشيد. همين پيامبر بالاي ناف حسين عليه السلام را نيز مي بوسيد؛ اما كسي دليل اين كار را نمي دانست تا اينكه تير سه شعبه بر قلب امام اصابت كرد و همين تير علت واقعي شهادت امام بود؛ آنگاه معلوم شد كه آن بوسه ها به اين خاطر بوده است و اين از معجزات آن حضرت مي باشد.

حضرت محمد صلي الله عليه و آله داراي معراجي با كيفيت خاصي است.

حسين عليه السلام نيز معراجي با كيفيت خاص دارد، آن حضرت در روز شهادت داراي معراج جسماني و روحاني بود.

حضرت محمد مخاطب اين فرمايش خداوند قرار گرفت كه فاصدع بما تؤمر [3] با صداي بلند آنچه مأموري به خلق برسان. پس ‍ به تنهايي ايستاد و ندا داد و متحمل مشقت انواع جنگ ها مانند بدر، احد، حنين و احزاب و... شدند. امام حسين هم به آنچه مأمور بود، با صداي بلند آن را ابلاغ كرد و در حالي كه تنها و غريب بود ايستاد و ندا داد و تمام مشقت هاي آن دشمني ها در جهادش در روز عاشورا فراهم گرديد كه هر يك تفصيل جداگانه اي دارند.

و كوتاه سخن اينكه حضرت محمد فرموده است حسين از من است و من از حسينم پس به جاي ادامه سخن به اين گفته اكتفا مي كنيم كه محمد از حسين است و حسين از محمد و اين امر ما را از مطابقت فضايل و گرفتاري هاي ديگر آن دو بزرگوار كفايت مي كند.