اين مقصد درباره عناياتي است كه به ملائكه به واسطه حسين عليه السلام شده و چندين مورد است:

اول: خداوند، حسين عليه السلام را شفيع ملائكه اي قرار داد كه مرتكب گناه شده بدند، همان طور كه آن حضرت شفاعت فطرس و دردائيل را نمود.

دوم: خداوند قبر حسين عليه السلام را معراج ملائكه قرار داد. كما اينكه اين موضوع در روايت آمده است.

سوم: خداوند، حسين عليه السلام را منبع فيض براي ملائكه قرار داد، آنها با خدماتشان، به فيض و رحمتي دست مي يابند كه به واسطه تسبيح و تقديسشان به دست نمي آورند؛ لذا هنگامي كه گفتند ما حمد و سپاس تو را مي گوييم و تو را تقديس مي كنيم، خداوند به آنها فرمود: من به آنچه شما نمي دانيد عالم هستم. همچنين خداوند در آنچه به حسين عليه السلام تعلق دارد، اسباب علو درجات ملائكه را به طرق مختلف فراهم آورد.