روايات، بيش از ساير عبادت ها بر يك خصوصيت در اين باره دلالت دارد و آن اينكه، زيارت، خالص و براي رضاي خدا باشد و نه از روي سرمستي، ناسپاسي و ريا صورت گيرد، يا اينكه زيارت، صله اي براي رسول الله صلي الله عليه و آله و يا مهر و شفقت به امام حسين عليه السلام باشد و قصد آن باشد كه با زيارت آن حضرت، مصيبت هاي وارده بر ايشان جبران شود، و تفاوت تأثير زيارت بستگي به تفاوت معرفت به حق حسين عليه السلام دارد؛ چرا كه در روايات، قيد معرفت به حق حسين عليه السلام وارد شده است.