و آن چنان اهميتي دارد كه شايسته است به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد.

الف: اين مطلب در يك روايت با اسناد معتبر آمده است و شيخ صدوق، سيدبن طاووس، كفعمي و مؤ لف كتاب المزارالكبير آن را نقل كرده اند و حاصل آن اين است كه زيارت حسين عليه السلام اعمال حسنه و داراي اجري است كه از هنگام قصد زيارت آن حضرت تا روزي كه در صور دميده مي شود، مشمول ثبت در درگاه الهي مي شود؛ اين كار از جمله اعمال صالحه و مستمر است و عالي ترين نوع باقيات صالحات مي باشد. علاوه بر اينها، براي زائر حسين عليه السلام حتي نسبت به فرشته مأمور قبض روح، صفات خاصي حاصل مي شود. و از اموري كه موجب شگفتي عقل مي شود، اين است كه، اين كار داراي 16 فضيلت ويژه است كه هر يك از اين فضيلت ها از صد فضيلت برتر است. يكي از اين فضيلت ها اعطاي نصيب و بهره از رحمت خداوند در هر كلمه اي از زيارتي است كه درباره اوست؛ با همه اينها، عجيب است، كه اين همه، تنها مقداري از اجر و ثواب زيارت است. در روايت شريف از امام صادق عليه السلام است كه از مفضل يا جابر جعفي سؤال فرمود: فاصله ميان تو و قبر امام حسين عليه السلام چه مقدار است؟ جواب مي دهد: پدر و مادرم فداي شما بشوند، يك روز، يا چند روز ديگر. امام فرمود: پس او را زيارت مي كني؟ جواب داد، بله. امام فرمود: مي خواهم به تو بشارت بدهم و تو را به مقداري از ثواب اين كار، خوشحال كنم. آنگاه امام فرمود: هر يك از شما كه توشه بردارد و خود را براي زيارت آن حضرت مهيا كند، اهل آسمان به او مي پيوندند و چون از در خانه اش سواره يا پياده بيرون آيد، خداوند چهار هزار ملك از ملائكه آسمان را مأمور مي كند تا به او درود صلوات بفرستند تا به قبر حسين عليه السلام برسد. اي مفضل! چون بر سر قبر حسين بن علي عليهماالسلام آمدي، نزديك در بايست و اين جملات را بگو كه هر كلمه آن بهره و نصيبي از رحمت خدا به تو مي رسد. اين كلمات چنين است: السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله، السلام عليك يا وارث نوح نبي الله، السلام عليك يا وارث ابراهيم خليل الله، اسلام عليك يا وارث موسي كليم الله، السلام عليك يا وارث عيسي روح الله، السلام عليك يا وارث محمد حبيب الله صلي الله عليه و آله، السلام عليك يا وارث وصي رسول الله، السلام عليك ايها الشهيد الصديق، السلام عليك ايها الوصي البار التقي، السلام عليك و علي الارواح التي حلت بفنائك و اناخت برحلك، السلام علي الملائكه المحدقين بك، اشهد انك قداقمت الصلوة و اتيت الزكوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر و عبدت الله مخلصا حتي اتيك اليقين. السلام عليك و رحمة الله و بركاته

سپس حركت كن، كه ثواب هر قدمي كه بر مي داري و مي گذاري، مانند ثواب كسي است كه در راه خدا به خون خودش آغشته شده است؛ سپس ‍ قبر مبارك را با دست لمس كن و بگو السلام عليك يا حجة الله في سمائه و ارضه، بعد، نماز به جا آور، كه ثواب هر ركعت آن مانند ثواب كسي است كه هزار حج و عمره به جا آورده و هزار بنده آزاد كرده و هزار بار در ركاب پيامبر مرسلي، در راه خدا جهاد كرده باشد.

و چون از كنار قبر حسين عليه السلام بازگشتي، منادي پيامي به تو مي دهد كه اگر سخن را مي شنيدي تمام عمرت را در كنار قبر حسين عليه السلام مي ماندي او مي گويد: خوشا به حالت اي بنده! بهره مند شدي و نجات يافتي، تمام گناهان تو آمرزيده شد؛ پس كار و تلاش را از سر آغاز كن. و اگر اين شخص در همان سال از دنيا برود، خداوند متولي قبض روح او است و تا زماني كه به خانه اش برسد، ملائكه پيشاپيش او حركت مي كنند و برايش ‍ طلب استغفار مي نمايند و بر او درود و صلوات مي فرستند. آنگاه ملائكه مي گويند: اي خدا! اين بنده توست، او به زيارت فرزند دختر پيامبرت آمده و اينك به خانه اش بازگشته است، ما به كجا برويم؟ از جانب خدا ندا مي رسد: اي ملائكه من! بر در خانه بنده من بايستيد. اين فرشتگان همچنان بر در خانه او هستند تا روزي كه اين شخص از دنيا برود و چون وفات يابد، در مراسم تشييع جنازه، غسل و كفن و نماز بر او حاضر مي شوند و مي گويند: خدايا! به ما مأموريت دادي بر در خانه بنده ات بايستيم، اينك او از دنيا رفته است، ما به كجا برويم؟ به آنها ندا مي رسد: اي ملائكه من! بر سر قبر بنده من بايستيد و مرا تسبيح و تقديس كنيد و تا روز قيامت اين كار را جزء حسنات او بنويسيد.

ب: صفت خاص

بنا به مقتضاي اخبار، آن صفت خاصي كه براي زائر قبر حسين عليه السلام حاصل مي شود و شايسته است كه به طور مستقل مورد اشاره قرار گيرد، اين است كه هر كس حسين عليه السلام را زيارت كند، خداوند را در عرش ‍ زيارت كرده است.

اين مطلب كنايه از نهايت قرب به خداوند و ارتقاي درجه كمال است. بالاتر از اين، صفت ديگري وجود دارد و آن اين است كه شخص زائر به واسطه زيارت قبر حسين عليه السلام، زيارت پروردگار را درك مي كند.

اين موضوع كنايه از آن است كه شخص، مورد افاضه خاص از رحمت خدا واقع مي شود. پس هر كس آن را درك كند، امكان ندارد از آن محروم گردد و تصور نمي رود كه بهره اي از آن نصيبش نشود.

چون اين دو صفت با هم فراهم آيند، شخص زائر آنچنان مشمول رحمت الهي قرار مي گيرد كه بيش از آن امكان ندارد.

در روايت ديگري آمده است كه هر كس مي خواهد روز قيامت به خدا بنگرد، قبر امام حسين عليه السلام را زياد زيارت كند.

اينها ثلث عبارات زيارت خدا و زيارت با خدا و نظر به خدا است و منظور، نهايت درجات قرب و ترقي است كه براي مخلوق قابل تصور است؛ به همين خاطر اين صفت در باب مستقلي آورده شد، چرا كه با تمام قضايا برابري مي كند و بر آنها برتري دارد.