كه داراي يازده ويژگي به شرح زير است:

1 - جامع بودن

حكمت بالغه خداوند سبحان چنين اقتضا مي كند كه بندگانش مكلف به اعمالي، بويژه واجبات و مستحبات بشوند كه هر يك در رسيدن به تقرب به او داراي آثار خاصي هستند. مانند خواص غذاها براي بدن ها، به گونه اي كه يكي از آنها، ما را از ديگري بي نياز نمي كند و لذا يكي از محققين يادآور شده است كه شايسته نيست انسان افضل عبادات مستحب را طلب كند و به آن اكتفا نمايد، چرا كه ديگر خصوصيات از دست مي رود.

اما اين اطاعت يعني زيارت امام حسين اين خصوصيت را دارد كه خواص ‍ همه عبادت هاي واجب، مستحب، عبادت هاي قولي و فعلي، بدني و قلبي در آن جمع است، هر چند كه تكليف واجبات از انسان ساقط نمي شود، زيرا كه آن امر ديگري است.

اما نماز

نماز كه ستون دين و افضل اعمال است، دستيابي به آن از دو طريق ميسر مي باشد؛ اول؛ با زيارت آن حضرت و اقامه نماز در كنار قبر ايشان اجر و پاداش نماز بلكه چندين برابر آن تا بي نهايت، به دست مي آيد.

دوم؛ با زيارت قبر آن حضرت ثواب نماز هفتاد هزار ملائكه، كه نماز هر يك از آنها معادل نماز هزار هزار آدميان است، به دست مي آيد. آن طور كه در روايات آمده، ملائكه در كنار قبر حسين عليه السلام، نماز مي خوانند و ثواب نماز آنها به زائران آن حضرت اختصاص دارد.

اما زكات

آن طور كه در روايت آمده، هر بار زيارت قبر آن حضرت، ثواب هزار زكات مقبول درگاه خداوند را دارد.

اما حج

حج كه افضل اعمال، حتي برتر از نماز است - چرا كه در آن نماز هم هست - در مقايسه با زيارت حسين عليه السلام، نقل شده كه زيارت قبر آن حضرت، معادل يك عمره و همچنين آمده است كه معادل، يك، دو، ده، بيست، بيست و دو، هشتاد، صد و همچنين سوي قبر آن حضرت برداشته شود معادل يك حج و برداشتن هر قدمي معادل يك عمره است.

در روايت بشيرالدهان در زيارت عرفه است كه هر كس از شما در كنار فرات غسل كند بعد به زيارت قبر حسين عليه السلام بيايد و آگاه به حق آن حضرت باشد، هر قدمي كه بر مي دارد و مي گذارد، خداوند در قبال آن ثواب صد حج مقبول و صد عمره مبرور را به او مي بخشد. در برخي از روايت ها به اين ميزان افزوده شده و اين حج در ركاب پيامبر خدا صلي الله عليه و آله قلمداد شده است. در بعضي از روايت ها هم آمده كه ثواب زيارت قبر آن حضرت معادل ثواب حج با رسول خدا صلي الله عليه و آله و حجي است كه قبول درگاه حق واقع شده و زاكيه است. در برخي از روايت ها نيز ثواب 50 حج با رسول خدا و در برخي ديگر ثواب صد حج در ركاب آن حضرت را ذكر كرده اند.

حتي بالاتر از اينها، به ميزان ثواب زيارت قبر آن حضرت تا آنجا افزوده اند كه باعث تعجب است و آن اين كه ثواب زيارت قبر آن حضرت مانند ثواب حجي است كه خود پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به جا آورده باشند، نه اينكه انسان در ركاب او حج به جا آورده باشد، و نه يك حج پيامبر، بلكه بيشتر؛ كه اين مطلب در روايت عايشه آمده است و ما قبلا آن را ذكر كرديم. در آخر آن روايت آمده است كه پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: هر كس ‍ حسين را زيارت كند خداوند نود حج از حج هاي من با عمره هايش را براي او مقرر مي گرداند. و اين اختلاف در پاداش مربوط به اختلاف در مراتب و درجات زائران آن حضرت، بر حسب قدرت ايمان و درجات معرفت آنها به خداوند و به حق پيامبر و اهل بيت آن حضرت و مخصوصا به حق حسين عليه السلام و به مقدار يقين به فضيلت و خصايص آن حضرت است.

كه يكي از خصوصيات آن حضرت اين فرمايش پيامبر خداست كه من از حسينم كه از آن وجوهي منشعب مي شود و از جمله، اين مطلب كه شايد علت آنكه زيارت آن حضرت معادل حج پيامبر است اين باشد كه وقتي زائر، به شوق آن حضرت و به عشق او و پيامبر خدا صلي الله عليه و آله رو به سوي آن حضرت مي آورد، حج بيت حقيقي خدا را با قلبي متناسب با قلب پيامبر صلي الله عليه و آله در عشق به او، به جا مي آورد و به اين خاطر با او مرتبط مي شود.

و هنگامي كه زائر در كنار قبر آن حضرت حاضر مي شود و يا قلب خود را از سرزميني دور متوجه او مي نمايد و به خاطر مصيبت هايي كه بر آن حضرت رفت، او را با قلبي شكسته زيارت مي كند، گويي با قلب پيامبر صلي الله عليه و آله، قصد آن حضرت را كرده است.

وقتي زائر آن حضرت اين مطلب را به خاطر آورد كه پيامبر خدا آنگاه كه در حال سجده بودند و حسين عليه السلام بر پشتشان سوار بود، مايل نبودند حتي با ملايمت و مهرباني او را بر زمين بگذارند، اما در عين حال تصور كند كه در كربلا چگونه بر زمين افتاد و چگونه ابن وهب زناكار او را با نيزه مورد اصابت قرار داد، آنگاه با سلام بر او قلبش را به او عطا كند و ببخشد، قصد او مانند قصد پيامبر صلي الله عليه و آله درباره حسين عليه السلام است؛ و از آنجا كه آن حضرت، بنابر فضيلتي، اعظم از بيت است، ثواب زيارت ايشان به نود حج - بسته به درجات ايمان و وقوف بر نود راز از اسرار مخصوص ‍ به پيامبر صلي الله عليه و آله - پيامبر مي رسد.

اما صدقه

بنا بر روايت صحيح، زيارت آن حضرت، ثواب هزار صدقه مقبول را دارد.

اما روزه

بنا بر حديث صحيح، زيارت آن حضرت، ثواب هزار روزه دار را دارد.

اما ياري رساندن در راه خدا

كسي كه آن حضرت را زيارت كند، مانند كسي است كه در راه خدا به هزار سواركار مجهز و آماده حمله كرده است.

اما جنگ و جهاد

زيارت حسين عليه السلام، اجر هزار شهيد از شهداي بدر را دارد، بلكه به واسطه آن، ثواب به خون خود غلطيدن در راه خدا، به دست مي آيد.

اما آزاد كردن بنده

زيارت آن حضرت، ثواب آزاد كردن هزار بنده در راه خدا را دارد. در روايت وارد شده است كه هر كس قبر حسين عليه السلام را پياده زيارت كند، خداوند براي هر قدمي كه او بر مي دارد و مي گذارد، ثواب آزاد كردن يك بنده از فرزندان اسماعيل عليه السلام را مقرر داشته است.

اما ذكر و تسبيح

در روايت آمده است كه خداوند از هر قطره عرق زائران حسين عليه السلام هفتاد هزار ملك خلق مي كند كه خداوند را حمد و ستايش و تقديس ‍ مي كنند.

همچنين به واسطه زيارت حسين عليه السلام، زائر به ثواب ملائكه مقرب ذاكر خداوند نايل مي آيد.

اما صله رحم و احسان به اهل ايمان

زيارت حسين عليه السلام به جا آوردن صله رحم نسبت به پيامبر خدا صلي الله عليه و آله مي باشد، چرا كه آن حضرت پدر حقيقي است و همچنين زيارت او، احسان به پيامبر، علي، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام است.

اما اطعام

هر گاه با اين گفته كه سلام بر آن كسي كه پيكر مطهرش در بيابان افتاد، حسين عليه السلام را زيارت كني، گويي كه يتيم خويشاوندي يا فقير زمينگيري را در روز گرسنگي اطعام كرده اي. همچنين زيارت حسين عليه السلام چون سيراب كردن اهل بيت تشنه او و احسان به امامي است كه زمينگير شد.

اما زيارت مؤمن

حسين سيدالمؤمنين است و زيارت او تحفه محبتي است كه به ايشان اهداء مي شود و به منزله تعظيم و بزرگداشت ايشان است. با سلام بر حسين و اكرام آن حضرت ولو به مجلسي و تعظيمي، اجر و ثواب زيارت مؤمن به دست مي آيد.

اما قرض الحسنه

خداوند به كسي كه به مؤمن مضطري قرض مي دهد، آن را قرض به خود ناميده است. و چون تو به امام مؤمنين، امام مضطر دور از وطن كه مردم آن حضرت را از همه چيز بازداشتند، تا جايي كه جسدش بر زمين باقي ماند، قرض مي دهي و قصد آن حضرت و زيارت او را كني، اين امر عظيم ترين قرض به خداوند است و من نمي دانم كه خداوند او را چند برابر مي كند و آن اجر كريمي است كه خداوند به خاطر اين قرض نيكو وعده آن را داده است، به چه ميزان مي رسد؟

اما عيادت مريض

عيادت مريض به قدري اهميت دارد كه خداوند كسي كه اين عمل را ترك كرده است، مورد عتاب قرار مي دهد و مي گويد: اي بنده من! من بيمار شدم، اما تو به عيادتم نيامدي؛ در حالي كه زيارت حسين عليه السلام اگر به كنه آن بينديشي، عيادت از بيماري كه به علت بيماري آن، تب يا سردرد نيست و براي تفقد از حال ايشان هم نيست؛ بلكه عيادت از مجروح تشنه لب و بالاتر از آن، عيادت از كسي است كه اعضاي او را قطعه قطعه و بدنش ‍ را در هم كوبيده اند. حضرت زهراء سلام الله عليها همين مضمون را هنگام زيارت حسين عليه السلام و بر سر قبر او در رؤ ياي صحيح، ذكر كرده اند: اي چشم ها! اشك بريزيد و گريه كنيد، در كربلا بدني درهم شكسته، رها شده است. از او پرستاري نكردم در حالي كه كشته شد، او مريض و بيمار نبود.

پس تو هر گاه به كنار قبر آن حضرت رفتي، قصد عيادت او را بنما، چرا كه گويي از شهيدي پرستاري كرده اي و كسي را كه بر زمين افتاده عيادت كرده اي. و هر گاه داخل روضه آن حضرت شدي، اين مسأله را در تأثيرات نگاه كردن به قبر شريف ايشان ملاحظه مي كني.

اما تشييع جنازه و كفن و دفن مؤمن

تشييع جنازه و كفن و دفن مؤمن، بويژه اگر غريب و تنها باشد، داراي فضيلتي است كه به شمار نيايد، در حالي كه زيارت امام حسين عليه السلام در كنار قبرشان، تشييع جنازه بر زمين افتاده و غسل و كفن نمودن آن بدن عريان و دفن نمودن آن در قلب است، بنابراين براي آن حضرت قبري باطني حاصل مي شود.

اما ادخال سرور در قلب مؤمن

اين مسأله از افضل اعمال است و حكمي است كه به هنگام جميع اهوال به آن بشارت داده شده. از امام صادق عليه السلام در باب زيارت امام حسين عليه السلام آمده است كه؛ اگر زائر حسين بداند كه چه شادي و سروري را بر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله، و اميرالمؤمنين و فاطمه و ائمه عليهم السلام و شهداي ما از اهل بيت وارد مي كند و به اين وسيله از دعاي آنها چه ثوابي در دنيا و آخرت به او باز مي گردد و چه چيزي در نزد خدا براي او ذخيره مي شود، بدون شك دوست دارد كه روح از جسدش پرواز كند. يعني زائر به شوق رسيدن به آنچه كه خداوند از كرامت خود براي او مهيا كرده است، روح از بدنش جدا مي شود.

و از جمله شگفتي ها اين است كه با يك بار به زيارت حسين عليه السلام نايل شدن، ثواب زيارت هاي آن حضرت - بنا بر روايت صحيح از صفوان كه بعدا خواهد آمد - تا روز قيامت حاصل مي شود.

2 - زائر حسين عليه السلام،

در هر حالتي از حالات خود، به فضيلتي نايل مي آيد و من حاصل آنها را از احاديث صحيح معتبر، در شانزده حالت جمع آوري كرده ام:

اول؛ وقتي شخص قصد زيارت او را كند؛ امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند در كنار قبر حسين عليه السلام ملائكه موكلي دارد، كه چون قصد زيارت حسين را بنمايد، خداوند گناهان او را به آنها بدهد و چون گام بردارد، آن گناهان را محو و نابود سازد؛ و چون گام هاي بعدي را بر دارد، خداوند نيكي و حسناتش را براي او چند برابر كند و همچنان بر آن مي افزايد تا اينكه بهشت بر او واجب گردد و هنگامي كه غسل كند و به زيارت او نايل شود، محمد صلي الله عليه و آله به او پيام مي دهد كه اي وارد شونده بر خدا! تو را بشارت باد به همراهي من در بهشت، و علي عليه السلام خطاب به او مي گويد: من برآورده شدن حوايج تو را تضمين مي كنم و ملائكه از چپ و راست او را در بر دارند تا بر مي گردد.

دوم؛ چون شروع به آماده شدن براي زيارت كند، اهل آسمان امر او را بر عهده مي گيرند.

سوم؛ اگر براي آماده شدن هزينه كند، خداوند در مقابل هر درهمي كه او هزينه كرده است، به اندازه كوه احد به او حسنات مي بخشد و چند برابر آنچه هزينه كرده است براي او جايگزين مي كند و بلايي را كه مي بايست بر او نازل شود، از او باز مي گرداند. در روايت ابن سنان آمده است كه به ازاي هر درهم، براي او هزار، هزار و هزار - تا ده بار شمرد - واجب مي شود. سپس فرمود: و رضاي خداوند براي او بهتر است و همچنين دعاي محمد صلي الله عليه و آله و دعاي اميرالمؤمنين و دعاي ائمه عليهم السلام براي او بهتر است.

چهارم؛ هر گاه زائر آن حضرت از خانه اش بيرون آيد، او را ششصد ملك در جهات شش گانه، مشايعت مي كنند.

پنجم؛ زائر حسين عليه السلام هر قدمي كه بر مي دارد و پايش را روي هر چيزي مي گذارد، آن شي ء براي او دعا مي كند و در هر قدم هزار حسنه براي او نوشته مي شود.

ششم؛ آن طور كه از امام صادق عليه السلام نقل شده است؛ چون آفتاب بر زائر حسين عليه السلام بتابد، گناهان او را ذوب مي كند، همان طور كه آتش هيزم را مي بلعد.

هفتم؛ در مزارالكبير روايت شده است كه اگر زائر حسين عليه السلام از شدت گرما و يا قحط خستگي عرق كند، از هر قطره عرق او هفتاد هزار ملك خلق مي شود كه حمد و تسبيح خدا را مي گويند و براي زائران حسين عليه السلام تا روز قيامت طلب مغفرت مي كنند.

هشتم؛ زائر حسين عليه السلام وقتي به قصد زيارت در فرات غسل مي كند، گناهانش ريخته مي شود، سپس پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم خطاب به او مي فرمايد: اي وارد شونده بر خدا! تو را به همراهي من در بهشت بشارت باد. سپس اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به او مي گويد: من برآوردن حاجات تو و رفع بلا در دنيا و آخرت از تو تضمين مي كنم.

نهم؛ بعد از آنكه غسل كرد و به راه افتاد خداوند به هر قدمي كه بر مي دارد و مي گذارد ثواب صد حج مقبول و صد عمره مبرور و صد غزوه در ركاب پيامبر مرسل، با دشمن ترين دشمنان او، براي او مقرر مي گرداند.

دهم؛ چون به كربلا نزديك شود، هزار صنف از ملائكه به استقبال او مي آيند كه از اين بين، چهار هزار آنها فرشتگاني هستند كه در روز عاشورا براي ياري امام آمدند، سپس مأمور شدند كه در مجاورت قبر امام بمانند و يك گروه ديگر از آنها هفتاد هزار و گروه هاي ديگر تعداد ديگري هستند كه تفصيل آن در عنوان مربوط به ملائك خواهد آمد.

يازدهم؛ زائر حسين عليه السلام، چون قبر او را زيارت كند، حسين عليه السلام به او نظر افكند و بر او دعا كند، سپس از جد و پدرش تقاضا نمايد كه براي او طلب مغفرت كنند، آنگاه ملائكه براي او دعا مي كنند و بعد تمام پيامبران و رسولان براي او دعا مي نمايند و در پي آن براي او ثواب مجموع عبادت ها نوشته مي شود و بعد ملائكه با او مصافحه مي نمايند و سپس بر چهره او مهري از نور عرش مي زنند كه بر آن اين جمله نقش بسته است: اين زائر قبر فرزند خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله سيدالشهداء عليه السلام است

دوازدهم؛ وقتي به سوي خانواده اش باز گردد، گروه هايي از ملائكه، بويژه جبرئيل، ميكائيل و اسرافيل و همچنين 74 هزار ملك بخصوص دو فرشته او را مشايعت مي كنند و با او خداحافظي مي كنند و به او مي گويند: اي ولي خدا! تو آمرزيده شده اي، تو از حزب الله و حزب رسول الله صلي الله عليه و آله و حزب اهل بيت او هستي. به خدا سوگند هرگز آتش ‍ جهنم را به چشمت نمي بيني و آن هم تو را نمي بيند. سپس منادي ندا مي دهد: خوشا به حالت، پاك و پاكيزه شدي و بهشت گواراي تو باد.

سيزدهم؛ اگر يك سال يا دو سال بعد از آن بميرد، فرشتگان بر جنازه او حاضر شده و برايش طلب مغفرت مي كنند، سپس حسين عليه السلام به ديدارش مي آيد.

روايت شده است كه آن حضرت فرمود: هر كس مرا زيارت كند، بعد از مرگش به ديدار او مي آيم؛ و ممكن است ديدار آن حضرت در همان ابتداي موت باشد يا هنگامي كه در قبر گذاشته مي شود و يا در شب وحشت باشد.

پس اي كساني كه در قبرها تنها و غريب هستيد و اي اهل تنهايي و وحشت، اي كساني كه مي دانيد چون روح از بدنتان جدا شود، ديگر كسي رو در رو شما را ملاقات نمي كند، بلكه اگر به ديدارتان بيايند از شما فاصله مي گيرند، و اي كساني كه مواجهه ميان شما و همه مردم قطع مي شود و ديگر آنها را نمي بينيد! اگر به زيارت حسين عليه السلام نايل شويد، آن حضرت در آن شرايط به سوي شما مي آيد و او را در مقابل خودتان مي بينيد و ايشان هم شما را مي بينند. بنابراين آيا احتمال مي دهي كه بعد از ملاقات آن حضرت و سلام ايشان به تو، ديگر ترس و وحشت و غمي برايت باقي بماند؟ به تعداد دفعاتي كه آن حضرت را زيارت مي كني و به ميزان شوق و اشتياق تو به زيارت ايشان، آن حضرت هم به ملاقات تو مي آيد و در آن حالت تنهايي و وحشت، با تو مونس و همدم مي شود.

چهاردهم؛ اگر زائر در راه زيارت از دنيا برود، از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه ملائكه او را تشييع مي كنند و براي او حنوط و لباسي از بهشت مي آورند و بر او نماز مي خوانند و بر روي كفنش، كفن مي پوشانند و زير پايش ريحان فرش مي كنند و براي او دري از بهشت به قبرش مي گشايند و روح و ريحان آن بر او وارد مي شود تا قيامت برپا گردد.

پانزدهم؛ از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه اگر زائر حسين عليه السلام در بين راه زنداني و يا مورد ضرب واقع شود، در مقابل هر روزي كه زنداني شده و بر او غم وارد گرديده، برايش در روز قيامت خوشحالي است. از آن حضرت سؤال شد كه اگر در راه بازگشت، بعد از آنكه زنداني شد، مورد ضرب هم واقع گرديد، چگونه مي شود؟ فرمود: در مقابل هر ضربه اي كه بر او وارد مي شود، به او يك حوراء مي دهند و در مقابل هر درد و رنجي كه بر او وارد شود، هزار هزار حسنه برايش مي نويسند و هزار هزار سيئه برايش مي نويسند و هزار هزار مرتبه به درجه او مي افزايند و شخص به مقامي مي رسد كه با رسول خدا صلي الله عليه و آله هم صحبت مي شود. حتي از حساب فارغ مي گردد و حاملان عرش با او مصافحه مي كنند و به او مي گويند هر چه مي خواهي درخواست كن. آنگاه ضارب او را براي پس ‍ دادن حساب مي آورند، از او هيچ سؤالي نمي شود و چيزي براي او به حساب نمي آيد، او را مي گيرند و نزد ملكي مي برند و به او آبي از حميم و آبي از غسلين مي دهند و بر كوهي از آتش مي گذارند و به او مي گويند: بچش، اين همانم چيزي است كه خودت پيش فرستادي و اين شخص ‍ همان كسي است كه تو او را زدي، در حالي كه او وارد شونده بر خدا و پيامبرش بود. آنگاه شخص مضروب را به باب جهنم مي آورند و به او مي گويند: نگاه كن و ضارب خود را و آنچه بر سرش آمده، ببين، آيا دلت آرام و خنك شد، به خاطر تو او را قصاص كرديم. آنگاه مضروب مي گويد: حمد و سپاس خدايي را كه مرا در مورد فرزند فرزند رسول خدا ياري كرد.

شانزدهم؛ در حديثي از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه چون زائر در راه او كشته شود، به واسطه اول قطره خون او، تمام خطاهايش ‍ آمرزيده مي شود و طينت او كه ملائكه از آن خلق شده اند، غسل داده مي شود تا اينكه خالص شود، اهل كفر مخلوط بوده، پاك مي گردد و قلبش ‍ را شست و شو مي دهند و شرح صدر پيدا مي كند و پر از ايمان مي گردد و در حالي خدا را ملاقات مي كند كه از هر آنچه كه بدن ها و قلب ها را ناخالص ‍ مي گرداند، خالص مي شود؛ و براي او شفاعت درباره اهل بيتش و هزار نفر از برادرانش را مقرر مي دارند و ملائكه به همراه جبرئيل و ملك الموت برايش مي آورند، قبرش را وسيع مي كنند و چراغ هايي در قبرش مي گذارند و برايش دري از بهشت مي گشايند و مدت 18 روز به سوي حظيرة القدس او را بالا مي برند و او همچنان در آن جايگاه در كنار اولياي خداست، تا اينكه نفحه اي بر او بوزد كه هيچ چيز باقي نمي گذارد و چون نفحه دوم بشود و از قبرش بيرون آيد، اولين كساني كه با او مصافحه مي كنند، پيامبر خدا صلي الله عليه و آله، اميرالمؤمنين عليه السلام و اوصياء او صلوات الله عليهم مي باشند و به او بشارت مي دهند و مي گويند: ملازم ما باش و او را بر حوض مي نشانند و از آن مي نوشد و هر كس را كه دوست داشته باشد، سيراب مي كند.

3 - زائر آن حضرت به نحو خاصي از گناهان خالص مي شود. در نزديك به چهل حديث از احاديث صحيح معتبر آمده است كه خداوند تمام گناهان زائر حسين عليه السلام را مي آمرزد. در احاديث ديگري آمده است كه شخص به مانند روزي مي شود كه از مادر متولد شده است و در بعضي از روايت ها آمده است كه از گناهان پاك مي شود، همان طور كه لباس كثيف در آب پاك مي شود. از شگفتي ها اين است كه در روايتي آمده است همه اينها در همان قدم اول واقع مي شود و بعد در هر گامي كه بر مي دارد، مورد تقديس و تكريم قرار مي گيرد تا به مرتبه اي مي رسد كه خداوند او را مخاطب قرار داده و مي فرمايد: بنده من! از من درخواست كن تا به تو عطا كنم. در روايت ديگري آمده است كه پس از نماز زيارت، فرشته اي نزد او مي آيد و به او مي گويد: پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به تو سلام مي رساند و مي فرمايد گناهان تو بخشيده شد و تلاش و عمل را از سر آغاز كن.

4 - شخص زائر، به اين وسيله موجب رهايي و خلاص ديگران هم مي شود. در روايتي از سيف تمار به نقل از امام صادق عليه السلام وارد شده است كه فرمود: زائر حسين عليه السلام در روز قيامت شفيع صد نفر مي شود كه آتش جهنم بر همه آنها واجب شده است. در روايت هاي ديگر وارد شده است كه به او گفته مي شود: دست هر كس را كه دوست داري بگير و او را وارد بهشت كن.

5 - هر عملي سرانجام منقطع مي شود، اگر چه ثوابش باقي بماند، اما زيارت حسين عليه السلام - به جهت وقوع - تا روز قيامت متصل است و از زائر منقطع نمي شود.

شرح مطلب: صفوان از امام صادق عليه السلام روايت كرده است: هر گاه شخص به قصد زيارت قبر حسين عليه السلام از خانه اش خارج شود، هفتصد ملك از هر جهت او را مشايعت مي كنند، تا او را به ماءوايش ‍ برسانند؛ و چون حسين عليه السلام را زيارت كند، منادي خطاب به او مي گويد تو آمرزيده شدي و كار و تلاش را از سر آغاز كن، سپس همراه او برمي گردند و او را تا منزلش همراهي مي كنند و چون به منزلش وارد شود مي گويند، تو را به خدا مي سپاريم، آنها همچنان تا روز وفاتش او را زيارت مي كنند و سپس هر روز قبر حسين عليه السلام را زيارت مي كنند و ثواب اين زيارت نصيب آن شخص زائر مي شود.

6 - زائر به واسطه اين كار به اجر و ثوابي نايل مي شود كه امكان وقوعش در غير اين صورت محال است، و آن عبارت است از به جا آوردن حج با رسول خدا صلي الله عليه و آله. و اين مطلب در روايت هاي متعددي آمده است كه لطيف ترين آنها روايتي است از موسي بن قاسم خضري؛ او نقل كرده است كه امام صادق عليه السلام در اوايل ولايت پدر بزرگوارشان امام باقر عليه السلام تشريف آوردند و در نجف منزل گزيدند و فرمودند: اي موسي! بر سر جاده بزرگ برو و آنجا بايست و مواظب باش، مردي از ناحيه قادسيه به سوي تو خواهد آمد، چون به تو نزديك شد، به او بگو در اينجا يكي از فرزندان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله حضور دارد و تو را مي طلبد، او با تو خواهد آمد. رفتم و در راه ايستادم، هوا بسيار گرم بود، آن قدر ايستادم كه نزديك بود از دستور سرپيچي كنم و باز گردم. ناگهان متوجه شدم كه مردي سوار بر شتري، دارد مي آيد. او را زير نظر گرفتم تا به من نزديك شد، آنگاه به او گفتم: اي شخص! در اينجا يكي از فرزندان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله تشريف دارند و تو را به حضور مي طلبند، ايشان شما را به من معرفي كرده است. گفت: به نزد ايشان برويم. آمديم تا اينكه شترش را در ناحيه نزديك به خيمه خواباند. آن عرب باديه نشين به پيش ايشان دعوت شد و وارد گرديد. من هم نزديك رفتم و به در خيمه رسيدم، سخن آنها را مي شنيدم، اما آنها را نمي ديدم.

امام صادق عليه السلام از او پرسيد: از كجا آمده اي؟ گفت: از نقطه دوري از يمن.

امام فرمود: از فلان منطقه هستي؟ جواب داد بله از همان جا هستم. امام پرسيد: فقط براي زيارت آمده اي و هيچ مقصود ديگري نداشتي؟ گفت: هيچ مقصودي نداشتم جز اينكه در كنار قبرش نماز بخوانم و او را زيارت كنم و بر او سلام و درود بفرستم و نزد خانواده ام بازگردم. امام صادق عليه السلام به او فرمود: در زيارت او چه چيزي را ملاحظه مي كني؟ گفت: بركت: در جان، خانواده، فرزند، اموال، معاش و برآورده شدن حوايج مان را ملاحظه مي كنم.

امام صادق عليه السلام فرمود: اي برادر يمني! دوست داري فضلي از فضلش بر تو بيفزايم؟ گفت: بر من بيفزا اي فرزند رسول خدا! امام فرمود: زيارت ابا عبدالله عليه السلام معادل حج مقبولي است كه در ركاب پيامبر خدا به جا آورده شده باشد.

آن مرد از اين سخن تعجب كرد. امام فرمود: به خدا سوگند، بله معادل دو حج مبرور و مقبول با رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم است. آن مرد شگفت زده شد.

امام همچنان به تعداد افزود تا به سي حج رسيد و فرمود: برابر با سي حج مبرور مقبول در ركاب پيامبر خدا صلي الله عليه و آله است.

7 - زائر به واسطه زيارت حسين عليه السلام به ثوابي مي رسد كه في نفسه وقوع آن غيرممكن است و آن اين است كه حج تو، همان حج پيامبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم باشد. اين موضوع در روايتي از عايشه وارد شده است و ما قبلا آن را يادآور شديم.

8 - خداوند سوگند ياد كرده است كه هر كس او را زيارت كند، نااميدش ‍ نگرداند.

اين مطلب در روايتي از ابن محبوب از ابوجعفر، امام باقر عليه السلام آمده است كه فرمود: حسين عليه السلام صاحب كربلا، مظلومانه، لب تشنه و با غم و غصه به شهادت رسيد، و خداوند عز و جل به نفس خود سوگند ياد كرده است كه هر انسان غمزده، گناهكار، تشنه لب و بيماري كه به سوي حسين عليه السلام بيايد و در كنار قبر او دعا كند و به واسطه حسين بن علي عليهماالسلام به خداوند عز و جل تقرب جويد، غم و اندوه او را بر طرف سازد، خواسته اش را برآورده كند، گناهانش را بيامرزد، به طول عمرش ‍ بيفزايد و به رزق و رويش گسترش دهد. اي صاحبان انديشه عبرت بگيريد!!

9- زيارت آن حضرت ويژگي خاصي دارد كه نهايت آرزوي هر انساني است، و آن اين است كه روايت شده، چون خدا زائر حسين را ملاحظه نمايد كه شب زنده دار است و روز در رنج و زحمت مي باشد، به او نظري مي افكند كه فردوس اعلي بر او واجب مي شود.

10 - زيارت آن حضرت داراي تأثيرات خاص است، از جمله اين كه در روايت هاي متعدد آمده است كه اين كار عمر را افزايش مي دهد و به رزق و روزي مي افزايد. در زيارت عرفه نيز آمده است كه زيارت حسين عليه السلام موجب اطمينان در عقايد حقه و رفع شبهات مي شود كه اين اثر از هر اثر ديگري كه متوقف بر آن است، برتر و بالاتر است. همچنين زيارت آن حضرت بلاها و حوادث بد و مرگ هاي سوء را دفع مي كند. همچنين زيارت حسين عليه السلام موجب مي شود كه شخص در زمره كساني واقع شود كه پيامبر صلي الله عليه و آله ضمانت آنان را نموده است. در حدود پانزده حديث مطلبي به اين مضمون آمده است كه: رسول خدا تضمين كرده است كه هر كس حسين يا پدر يا برادر يا مادرش را زيارت كند، او را در قيامت ملاقات نمايد و او را از شدايد و امور هولناك آن روز نجات دهد.

11 - زيارت آن حضرت، برتر از زيارت امام حي و زنده است. به عنوان مثال اگر امام صادق عليه السلام در قيد حيات بود و تو به خدمت ايشان مي رسيدي و با او سخن مي گفتي و ايشان با تو سخن مي گفت، زيارت امام حسين عليه السلام در حال حاضر برتر از آن است. ابن ابي يعقوب نقل كرده است كه چون به ديدار امام صادق عليه السلام رفتم به ايشان عرض كردم: شوق ديدار شما رنج و زحمت را بر من هموار كرد. امام فرمود: به خدا اشك نكن، به ديدار كسي كه حق عظيم تري نسبت به من بر تو دارد، نرفته اي. (اين فرمايش ايشان كه تو به ديدار كسي كه حق عظيم تري نسبت به من بر تو دارد، نرفته اي، براي من سنگين تر بود از اينكه به خدا شك نكن.)

پرسيدم: چه كسي بر من حق عظيم تري از شما دارد؟ حسين بن علي عليهماالسلام. اگر به زيارت حسين عليه السلام نايل شدي، در كنار قبر ايشان دعا كن و رفع حاجت هايت را از خدا بخواه.

مطلب ديگر اينكه امام باقر عليه السلام به ديدار كساني كه از زيارت قبر حسين عليه السلام باز مي گشتند، مي رفت. از حمران نقل شده است كه گفت: قبر حسين عليه السلام را زيارت كردم و چون بازگشتم ابوجعفر عليه السلام به پيش من آمد، عمربن علي بن عبدالله بن علي نيز همراه ايشان بود. ابوجعفر عليه السلام فرمود: بشارت باد بر تو اي حمران! زيرا هر كس قبور شهداي آل محمد را به قصد قربت زيارت كند، تمام گناهانش ‍ آمرزيده مي شود و مانند روزي مي شود كه از مادر متولد شده است.

از جمله لطايف فضائل زيارت آن حضرت نيز اين است كه زائران آن حضرت هنگام ورود به بهشت داراي ويژگي خاصي هستند و مي بايست آنها چهل سال قبل از بهشت وارد آن شوند و همه چيز به زائر آن حضرت تبرك مي جويد و در نگاه به زائران آن حضرت اميد و آرزوي خير دارد.

از ديگر شگفتي هاي فضائل آن حضرت اين است كه تمام فضيلت هاي اين كار براي مردم بيان نشده است. در روايت صحيح وارد شده است كه اگر مردم مي دانستند زيارت حسين چه فضائلي دارد، از شوق ديدار جان مي دادند. و در روايت ديگري است كه اگر مردم به فضيلت اين كار آگاه بودند از دورترين نقاط چهار دست و پا مي آمدند.