آن طور كه نقل كرده اند، صبر امام فرشتگان آسمان را به تعجب واداشت. كمي در اين احوال تدبر كن و تصور بنما كه حضرت با بدن پاره پاره روي ريگ هاي داغ و سوزان افتاده، سر مباركش شكافته، پيشاني اش شكسته، تير سه شعبه قلبش را سوراخ نموده، جگرش از شدت تشنگي آتش گرفته، پيكر تكه تكه شده شهيدان و عزيزانش در جلوي ديدگانش افتاده و فرياد استغاثه اهل حرم او را متأثر نموده، دشمن هم زبان به شماتت گشوده؛ اما با اين همه مصيبت، امام خم به ابرو نمي آورند و آه نمي كشند و قطره اشكي نمي ريزند، بلكه خطاب به محبوب خود مي گويد خدايا! من نسبت به حكم تو صابرم، معبودي جز تو نيست، اي فريادرس فريادخواهان. همچنين در زيارت امام حسين عليه السلام آمده است كه صبر تو فرشتگان آسمان را به تعجب واداشت.

از امام سجاد عليه السلام روايت شده است كه هر چه مصيبت ها بيشتر مي شد رنگ چهره امام حسين عليه السلام نوراني تر مي گشت و اعضا و جوارحش آرام مي گرفت. برخي گفتند، ببينيد چگونه امام نسبت به مرگ بي اعتنا است.