امام حسين عليه السلام با اينكه خود قرآن ناطق هستند، در عين حال اشتياق فراواني به تلاوت قرآن داشتند، تا آنجا كه شب عاشورا براي انجام اموري، از جمله تلاوت قرآن از دشمن مهلت خواستند. در آن شب با شنيدن تلاوت آيات قرآن توسط امام و راز و نياز ايشان با خداوند، تعداد 30 نفر از لشكريان عمر سعد راه هدايت را يافتند و به اردوگاه امام پيوستند و در پيشگاه امام به شرف شهادت نايل آمدند.

امام عليه السلام در روز عاشورا در مقامات مخصوصي قرآن تلاوت كردند، يكي از آن موارد، زماني بود كه فرزندش علي اكبر در برابر سپاه دشمن قرار گرفت و اين تلاوت قرآن همچنان تداوم يافت تا زماني كه سر مبارك حضرت بر بالاي نيزه، آياتي از سوره كهف را تلاوت نمود.