دستان مبارك پيامبر اسلام (ص) نخستين محلي بود كه امام حسين عليه السلام پس از ولادت در آن جاي گرفت. پيامبر رحمت در آستانه خانه ايستاده و منتظر ولادت فرزندش حسين عليه السلام بود. امام در لحظه ورود به اين جهان در حال سجده بود، پيامبر (ص) به اسماء فرمود: فرزندم را بياور. اسماء را در پارچه اي از پشم پوشيده نزد آن حضرت آورد. پيامبر با دستان مباركش حسين عليه السلام را گرفت و به او نگاه كرد و گريه سر داد و فرمود: اي ابا عبدالله! مصيبت تو براي من سنگين است.

كتف شريف جبرئيل و پيامبر نيز جايگاه ديگر حسين بود. گاهي هم بر پشت و سينه مبارك پيامبر مي نشست. حضرت رسول گاهي امام حسين را روي دست بلند مي كرد و دهان او را مي بوسيد و گاهي او را به قدري بلند مي كرد تا همه مردم ايشان را ببينند. زماني روي دست حضرت علي عليه السلام قرار مي گرفت و حضرت امير او را بلند مي كرد و پيامبر او را مي بوسيد. آنگاه كه پيامبر نيز در حال احتضار بود حسين عليه السلام را بر سينه خود نشاند و بوسيد و فرمود: يزيد را با فرزند من حسين چه كار است. خدا به يزيد بركت ندهد.