در مورد حبط عمل انديشم. ديدم كه اعمال قابل حبط، اعمال خود شخص ‍ است و در وسايل حسيني اعمال صالحي است كه در نامه عمل افراد به ثبت مي رسد؛ كه خوشبختانه از اعمال خود شخص به حساب نمي آيد تا در معرض حبط قرار گيرد. چنانچه در روايات مربوط به فضيلت زيارت امام حسين عليه السلام آمده است كه براي زائر، حجي از حج هاي پيامبر نوشته مي شود و حجي كه پيامبر انجام دهد از اعمال شخص نيست تا حبط گردد؛ ضمن اينكه عمل نبي (ص) جزمي و حتمي است، و از عجايب اين روايات، رواياتي است كه از حضرت صادق عليه السلام نقل شده است كه حسين عليه السلام روزي در دامن پيامبر (ص) بود و حضرت با او بازي مي كرد و او را مي خنداند؛ عايشه گفت: چقدر به اين محبت داري؟ پيامبر فرمود: چگونه او را دوست نداشته باشم و از او به شگفت نيايم؛ كه ميوه قلب من، و روشنايي چشمان من است؛ اما امت در آينده او را مي كشند. پس، كسي كه او را بعد از وفاتش زيارت كند، خداوند براي او حجي از حج هاي من مي نويسد.

عايشه تعجب كرد و گفت: حجي از حج هاي شما؟! فرمود: بلي، دو حج از حجهاي من. عايشه گفت: دو حج از حج هاي شما؟! فرمود: بلي چهار حج. و اين رقم را آنقدر بالا برد به 90 حج از حج هاي رسول با عمره هايش.