پس از آن كه يزيد هلاك شد و مردم شام با مروان حكم بيعت كردند.

مروان دو سپاه ترتيب داد يكي را به حجاز به جنگ ابن زبير و ديگري را به سركردگي عبيدالله زياد به سمت عراق روانه ساخت، عبيدالله در جزيره با قيس عيلان كه دست نشانده ابن زبير بود به جنگ پرداخت، و اين سرگرمي، او را از عراق مانع و جلوگير شد، ولي پس از آنكه از گيرودار با قيس عيلان فارغ گرديد آهنگ عراق كرد تا به موصل رسيد، عبدالرحمان بن سعيد كه عامل مختار بر موصل بود، به مختار نوشت: عبيدالله بن زياد وارد سرزمين موصل گرديده و من آن جا را ترك گفته و در تكريت منتظر فرمان شمايم.

مختار كه تازه از زد و خورد با ابن مطيع فارغ شده بود با اين صحنه رو به رو گرديد، يزيد بن انس را كه مردي باتدبير، كاركشته و پخته و شجاع بود خواست و گفت: ترا براي چنين ميداني انتخاب مي كنم كه به جز تو از هيچ كس ساخته نيست هر چه از سپاهيان خواهي با خود ببر و مرتب برايت كمك مي فرستم.


يزيد بن انس گفت: من با سه هزار سوار كه خودم آنها را انتخاب كنم مي روم و ديگر كمك نخواهم؟ مختار موافقت كرد و گفت: تو سپاهيانرا برگزين ولي باز هم برايت سپاه مي فرستم هر چند تو هم نخواسته باشي تا پشت سپاهيان محكم گردد و دشمنان را مرعوب سازد.

يزيد بن انس از ميان سپاهيان سه هزار نفر انتخاب كرد و عازم موصل گرديد مختار و مردم كوفه تا دير ابوموسي او را بدرقه كردند و در آن جا با او خداحافظي نموده مراجعت كردند [1] .