پس از آن كه مختار از وضع كوفه مطمئن شد، افرادي را بفرمانداري و حكومت قسمتهاي وسيعي كه از استانداري كوفه مأموريت مي يافتند منصوب گردانيد، و اولين حكمي كه نوشت و پرجمي را كه برافراشت براي عبدالله بن حارث برادر مالك اشتر عمومي ابراهيم بود كه او را حكومت ارمنيه بداد، و محمد بن عمير را به آذربايجان فرستاد، عبدالرحمان بن سعيد را به حكومت موصل منصوب فرمود: اسحاق بن مسعود را به مدائن و ارض جوخي فرستاد، سعد بن خديفه را مأمور حلوان نمود كه در حلوان دو هزار سوار در اختيار داشت، و هر ماه هزار درهم برايش حقوق تعيين كرد و او را به جهاد با اكراد مأمور ساخت و دستور داد راه ها را كاملا كنترل كند و به تمام حكام آن ناحيه دستور داد خراج شهري را كه در اختيار دارند بحلوان پيش سعد بن حذيفه بفرستند [1] .