پس از آن كه سخنان مختار به پايان رسيد عبدالرحمان رئيس هيئت اعزامي برخاست و گفته هاي مختار را تأييد كرد و چنين گفت:

ما خواستيم بر خود، و بر عموم مردم حقيقت روشن شود به مدينه نزد مهدي فرزند علي عليه السلام رفتيم و از او راجع به اين قيام و آن چه مختار ما را به آن دعوت مي كند پرسش نموديم؟ بما فرمان داد تا او را كمك كنيم و در راه هدفي كه دارد بجنگيم و با آنچه فرمان مي دهد اطاعت كنيم، با خوشحالي و اطمينان كامل برگشتيم، شك و ترديد و دودلي از ما برطرف شد و اكنون بابصيرت و بينائي كامل اقدام به جهاد با دشمنان مي كنيم، آنانكه حاضرند به غائبين اطلاع بدهند تا خودشان را آماده كنند.

پس از عبدالرحمان يك يك آنانكه به مدينه رفته بودند سرپا ايستادند و با همين مضامين قيام و دعوت مختار را تأييد كردند [1] .