مختار كه آمادگي شيعيان و پشتيباني آنان را مشاهده كرد درصدد برآمد تدبيري نموده تا از زندان آزاد گردد، نامه اي به عبدالله بن عمر نوشت كه بي گناه و روي سوءظن حكام زنداني شده ام خواهشمندم است نامه ملايمي درباره من به عبدالله بن يزيد و ابراهيم بن محمد حاكم و رئيس خراج كوفه بنويس تا شايد خداوند مرا بلطف و محبت شما از چنگال اين دو نفر ستمكار نجات بخشند والسلام.

نامه را توسط غلام خود بنام زربي براي عبدالله فرستاد. عبدالله عمر براي حاكم و رئيس دارائي كوفه نوشت: شما مي دانيد كه مختار با من بستگي نزديكي دارد و از طرفي ما و شما دوستي ديرينه داريم شما را به حق دوستي ميان ما سوگند مي دهم كه مختار را از زندان آزاد كنيد [1] .