در مورد ثواب زيارت حضرت سيدالشهدا حسين بن علي عليه السلام روايات بسيار زياد است از جمله:

1- قال ابوجعفر (ع) لمحمد بن مسلم: مروا شيعتنا بزيارة الحسين بن علي (ع) فان اتيانه مفترض علي كل مومن يقر للحسين بالامامه من الله عزوجل.

«امام باقر (ع) به محمد بن مسلم فرمود: به شيعيان ما امر كنيد حسين بن علي را زيارت كنند كه زيارت او بر هر مؤمني كه به امامت او اقرار دارد واجب است.

2- امام صادق عليه السلام فرمود: اگر كسي در تمام عمرش هر ساله حج كند و حسين را زيارت نكند هر آينه حقي از حقوق رسول خدا (ص) را ترك كرده زيرا رعايت حق حسين بر هر مسلماني فريضه الهي است.

3- امام صادق به ابان بن تغلب فرمود: ابان! كي حسين را زيارت كردي؟ عرض كرد: يابن رسول الله خيلي وقت است كه حسين را زيارت نكرده ام.

امام فرمود: سبحان ربي العظيم و بحمده. شما از رؤساي شيعه باشيد و حسين را زيارت نمي كنيد، هر كه حسين را زيارت كند در برابر هر قدمي كه برمي دارد خداوند حسنه اي برايش مي نويسد و گناهي از نامه عملش محو مي كند و گناهان گذشته و آينده اش را مي آمرزد. غفر له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.


توضيح: مقصود از آمرزش گناهان آينده آن است كه زيارت امام حسين عليه السلام موجب ترك بعضي از گناهان مي گردد و همين معني آمرزش است كه اگر حسين را زيارت نكرده بود چه بسا گناهاني را مرتكب مي شد كه آمرزيده نمي شد.

4- امام صادق عليه السلام فرمود: روزي حسين در دامن رسول خدا (ص) بود با او بازي مي كرد و او را مي خندانيد، عايشه عرض كرد: يا رسول الله ما اشد اعجابك بهذا الصبي. اي رسول خدا چقدر اين كودك را دوست مي داري؟!

پيامبر فرمود: واي بر تو چگونه دوست نداشته باشم كه او ميوه دل و نور چشم من است.

بدان كه امت من او را مي كشند، هر كه او را پس از مرگش زيارت كند خداوند ثواب يك حج از حج هاي مرا برايش مي نويسد.

عايشه تعجب كرد و گفت: ثواب يك حج تو را؟

رسول خدا (ص) فرمود: آري ثواب دو حج مرا به او مي دهند.

تعجب عايشه زياده شد و عرض كرد: دو حج؟

و پيامبر همچنين زياد مي كرد و مضاعف مي گردانيد تا به نود حج و نود عمره رسانيد.

5- ابن ابي يعفور مي گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: خيلي مشتاق زيارتتان بودم، و سخت به زحمت افتادم تا خدمت رسيدم.

حضرت فرمود: لا تشك ربك. «از خدايت شكايت مكن»، چرا به زيارت كسي كه حق او بزرگتر از حق من است نرفتي؟

راوي گويد: اين جمله حضرت: حق او از من بيشتر است، آنچنان بر من گران آمد كه جمله: از خدا شكايت مكن، آن قدر گران نيامد.

گفتم: كيست آن كس كه حق او بر من بيش از شما است؟

فرمود: حسين عليه السلام، چرا به حرم حسين نرفتي تا خدا را در آن مكان مقدس بخواني و حاجات خود را از او بخواهي. [1] .

6- محمد بن مسلم كه از اصحاب اجماع است از امام صادق (ع) روايت مي كند كه


مي فرمود: به درستي كه حسين بن علي عليهماالسلام نزد پروردگارش قرار دارد و از آنجا به محل لشگرگاه خود و جايگاه فرود آمدن شهدائي كه با او بودند نظر مي كند و زائران خود را هم مي نگرد و آن ها را با نام و نشاني و اسامي پدرانشان مي شناسد و مقام و درجه ايشان را نزد خداي عزوجل مي داند و شناسائي او نسبت به آنان بيشتر از آشنائي هر يك از شما نسبت به فرزندانتان مي باشد و آن حضرت مشاهده مي كند كساني را كه براي او گريه مي كنند پس براي آنها طلب مغفرت مي نمايد و از پدران گرامي خود اميرالمؤمنين و پيامبر اكرم (ص) هم مسئلت مي نمايد كه درباره آنان طلب مغفرت كنند.

سپس امام صادق اضافه فرمود: حسين (ع) مي گويد: اگر زائرينم بدانند كه خدا چه چيزي براي آنان آماده كرده است خوشحاليشان بيش از جزع آن ها خواهد بود و به تحقيق زائر او برمي گردد در حالي كه براي او گناهي باقي نخواهد ماند [2] .

7- عبدالله بن بكير هم كه از اصحاب اجماع است روايت مي كند كه با امام صادق عليه السلام به حج مشرف شده بودم و از حضرتش پرسيدم كه اگر قبر امام حسين را نبش كنند چيزي به دست مي آيد؟

امام صادق فرمود: چه سئوال بزرگي نمودي حسين بن علي با پدر و مادر و برادرش در منزل رسول خدايند و با رسول خدا روزي مي خورند و او طرف راست عرش را گرفته و مي گويد: يا رب انجزلي ما وعدتني.

«يعني پروردگارم آنچه را كه وعده فرمودي به من عنايت فرما».

و نظر مي كند به زائران قبر خود و او مي شناسد آنان را و مي داند نامشان و نام پدرانشان و آنچه را كه از زاد و توشه با خود دارند حتي بهتر از پدر نسبت به فرزندش آنها را مي شناسد [3] .