هنگامي كه اهل بيت ابي عبدالله (ع) در مسير به سوي مدينه به سرزمين عراق رسيدند به دليل و راهنما گفتند: ما را از طريق كربلا ببريد كه در روز عاشورا نتوانستيم عزاداري كنيم.


و چون به قتلگاه ابي عبدالله (ع) رسيدند جابر بن عبدالله انصاري و جماعتي از بني هاشم و مرداني از خاندان پيامبر را ملاقات كردند كه براي زيارت حسين بن علي عليهماالسلام آمده بودند اين دو گروه در يك زمان وارد كربلا شدند، مردم مدينه كه چشمشان به خاندان ابي عبدالله افتاد صدا را به شيون و زاري بلند كردند، لطمه به صورت مي زدند و عزاي حسين را بر پا كردند و آنچنان عزاخانه اي تشكيل شد كه زنان قبايل نزديك اجتماع كردند و سه روز عزاداري ادامه داشت و پس از آن به قصد مدينه حركت كردند [1] .