در كتاب عمده سيد داودي آمده است كه اميرالمؤمنين عليه السلام به برادرش عقيل كه عالم به انساب عرب بود و زن و مرد عرب را مي شناخت فرمود: زني برايم در نظر بگير كه فرزند و نواده شجاعان باشد تا از او پسري شجاع و دلاور نصيبم گردد.

عقيل عرض كرد: چرا از فاطمه دختر حزام بن خالد كلابيه غافلي كه در ميان عرب از پدران او شجاع تر و نيرومندتر وجود ندارد چنانكه درباره پدران او لبيد در برابر نعمان منذر پادشاه حيره مي گويد:



نحن بنو ام البنين الاربعة

و نحن خير عامر بن صعصعة



الضاربون الهام وسط المجمعة

«يعني ما فرزندان ام البنين چهارگانه ايم و ما بهترين مردان عامر بن صعصعه ايم كه در وسط اجتماع دشمن شمشيرهايمان را بر فرق دشمنان وارد مي كنيم».



و هيچ كس ادعاي او را رد نكرده است و ملاعب الاسنه از قبيله اوست كه در عرب اشجع از او ديده نشده است و طفيل فارس قرزل و فرزندش عامر فارس مزنوق از اين قبيله اند.

علي عليه السلام فاطمه كلابيه را تزويج كرد و فرزنداني شجاع بوجود آورد كه ابي الفضل اولين فرزند ام البنين است كه شجاع و قوي و سواركار ماهري بود و از نظر ظاهر هم بسيار زيبا و رشيد بود كه بر اسب هاي قوي پيكر سوار مي شد پاهايش به زمين مي كشيد [1] .