السلام علي القتيل عبدالله بن مسلم بن عقيل و لعن الله قاتله و راميه عمرو بن صبيح الصيداوي.

«سلام بر شهيد فرزند شهيد عبدالله فرزند مسلم بن عقيل، خدا لعنت كند قاتل او و عمرو بن صبيح صيداوي را كه او را با تير زد» عبدالله بن مسلم خواهرزاده امام حسين(ع) و


مادرش رقيه دختر اميرالمؤمنين است.

بعضي از مورخين او را اول شهيد از بني هاشم مي دانند ليكن صحيح تر آن است كه علي اكبر اولين شهيد است. عبدالله بن مسلم پس از كسب اجازه به ميدان رفت و چنين رجز مي خواند:



اليوم القي مسلما و هو ابي

و عصبة باذوا علي دين النبي



ليسوا بقوم عرفوا بالكذب

لكن خيار و كرام النسب



«امروز پدرم مسلم را ديدار مي كنم و همه قبيله ام را كه بر دين پيامبر مرده اند، اينان جمعيتي هستند كه به دروغ شناخته نشده اند بلكه مردمي بزرگوار و صاحب نسبند».

عبدالله در سه حمله پياپي 98 نفر را كشت تا آن كه عمرو بن صبيح تيري بجانب او رها كرد در حالي كه دست عبدالله بر پيشانيش بود دست را به پيشاني دوخت و هر چه تلاش كرد نتوانست دست را جدا كند آنگاه بر اين قوم چنين نفرين كرد:

اللهم انهم استقلونا و استذلونا فاقتلهم كما قتلونا.

«خدايا اينان ما را اندك شمردند و خوار ساختند خدايا آن ها را بكش چنان كه ما را كشتند».

سپس اسد بن مالك تيري به قلب او نواخت كه به لقاء الله پيوست [1] .