السلام علي عبدالله و عبدالرحمان ابني عروة بن حراق الغفاريين.

«سلام بر عبدالله و عبدالرحمان پسران عروه پسر حراق غفاريان.»

اين دو برادر از اشراف و بزرگان كوفه بودند كه داراي موالي و هم پيماناني از ساير قبايل عرب و غيرعرب بودند. حراق جد آنان از ياران علي عليه السلام بود كه در جنگهاي سه گانه شركت داشت. اين دو برادر در كربلا به حسين (ع) پيوستند.چون اصحاب ابي عبدالله ديدند كه دشمن زياد شده و تاب و توان مقابله و دفاع از جان حسين و خود را ندارند آماده شهادت شدند دو برادر غفاري بحضور امام آمدند و


عرض كردند: السلام عليك يا اباعبدالله. دشمن ما را محاصره كرده و دوست داريم كه در برابر شما كشته شويم و با شهادتمان از شما دفاع كنيم، امام فرمود: مرحبا بكما «آفرين بر شما» نزديك شويد، آن دو به سوي دشمن حمله كردند و اين رجز را مي خواندند و يكديگر را پاسخ مي دادند:



قد علمت حقا بنوغفار

و خندف بعد بني نزار



لنضر بن معشر الفجار

بكل غضب صارم تبار



يا قوم ذودوا عن بني الأطهار

بالمشرفي و القنا الخطار



بنوغفار و تيره خندف و نزار به راستي دانسته اند كه ما با شمشير بران بر گروه فجار و كفار ضرباتمان را وارد مي كنيم.

مردم! از فرزندان پاك پيامبر با شمشير و نيزه دفاع كنيد».

آن قدر جنگيدند تا به شهادت رسيدند، برخي از مورخين نوشته اند كه عبدالله در حمله اولي شهيد شد [1] .