السلام علي سيف بن الحارث ابن سريع السلام علي مالك بن عبد بن سريع.

«سلام بر سيف پسر حارث پسر سريع» «سلام بر مالك پسر عبد پسر سريع.»

سيف بن حارث بن سريع همداني جابري و مالك بن عبد بن سريع كه با هم برادر مادري و پسرعمو بودند، در كربلا بحضور امام عليه السلام رسيدند و شبيب آزاد شده آنان هم كه مردي شجاع بود همراه ايشان بود، اين دو برادر در روز عاشورا وقتي حسين (ع) را غريب ديدند گريان شدند حسين فرمود: فرزندان برادرم چرا گريه مي كنيد بخدا قسم


اميدوارم ساعتي ديگر خوشحال گرديد.

عرض كردند: به خدا سوگند براي خود نمي گرييم بلكه گريه ما براي شما است كه مي بينيم دشمن شما را احاطه كرده و قدرت دفاع از شما را نداريم، به جز آن كه جان خود را فداي شما كنيم.

حسين (ع) فرمود: جزاكم الله احسن جزاء المتقين.

«خدا به شما بهترين پاداش پرهيزگاران عطا فرمايد».

آن دو برادر در حالي كه توجهشان به حسين عليه السلام بود با جمله: السلام عليك يابن رسول الله. با او خداحافظي نمودند و امام در جوابشان فرمود: و عليكما السلام و رحمة الله و بركاته.

و به سوي ميدان رهسپار شدند و به مسابقه پرداختند و از يكديگر حمايت مي كردند تا به شهادت رسيدند [1] .