روز عاشورا در كربلا يك زن شهيد شده و دو زن جنگيدند:

1- زن شهيده همسر عبدالله بن عمير كلبي بود كه تفصيلش در صفحه 199 گذشت.

2- يكي از زناني كه در كربلا به ميدان رزم قدم نهاد و به كارزار پرداخت بحريه دختر مسعود خزرجي همسر جناده و مادر عمرو بن جناده است كه پس از شهادت فرزندش دشمن سر او را بريد و به طرف مادر كه جلو خيمه بود پرتاب كرد، مادر سر فرزند را برداشت و به سينه چسبانيد و احسنت و مرحبا گفت و سپس سر را با شدت و حدت هر چه تمام تر به سوي دشمن پرتاب نمود بدين معني: سري را كه در راه خدا دادم پس نمي گيرم.

و با سر يك نفر از دشمن را كشت، آن گاه ستون خيمه را گرفت و به دشمن حمله كرد و اين رجز را مي خواند:



انا عجوز في النساء ضعيفة

بالية خاوية نحيفة



اضربكم بضربة عنيفة

دون بني فاطمة الشريفة



«پيرزني هستم كه در ميان زنان هم ناتوانم كه استخوانم سست و ساختمان وجودم فروريخته و اندامم ضعيف است اما ضربات مهلكم را بر شما وارد مي سازم و از فرزندان فاطمه دفاع مي كنم». حسين عليه السلام آمد و زن را به خيمه بازگردانيد.3- مادر وهب بن عبدالله كلبي پس از كشته شدن فرزندش عمود خيمه را گرفت تا به دشمن حمله كند، حسين عليه السلام او را برگردانيد و فرمود: ارجعي رحمك الله فقد وضع الله عنك الجهاد.

«يعني خدا ترا بيامرزد برگرد كه خدا جهاد را از تو برداشته» [1] .