السلام علي حنظلة بن اسعد الشبامي.

«سلام بر حنظله فرزند اسعد شبامي».

حنظلة بن اسعد بن شبام همداني (شبام يكي از تيره هاي قبيله همدان است)

از بزرگان و چهره هاي درخشان شيعه و مردي سخنور و فصيح و شجاع و از قراء معروف بود، و به دليل فصاحت و سخنوريش سفير حسين (ع) به سوي عمرسعد بود او را فرزندي است بنام علي بن حنظله كه در تاريخ ثبت است.

حنظله روز عاشورا به حضور امام آمد و اجازه ميدان طلبيد و پس از كسب اجازه مقابل سپاه دشمن قرار گرفت و آنان را با اين بيان موعظه كرد:

يا قوم اني اخاف عليكم مثل يوم الاحزاب مثل دأب قوم نوح و عاد و ثمود و الذين من بعدهم و ما الله يريد ظلما للعباد، يا قوم اني اخاف عليكم يوم التناد يوم تولون مدبرين ما لكم من الله من عاصم و من يضلل الله فما له من هاد (سوره غافر آيه ي 32-28) يا قوم لا تقتلوا حسينا فيسحتكم الله بعذاب و قد خاب من افتري.

«اي مردم، بر شما از مثل روز احزاب مي ترسم مثل روز قوم نوح و عاد و ثمود و قوم صالح كه پس از ايشان بودند، خداوند براي بندگانش ستم نخواسته است، اي بستگان من بر شما از روزي مي ترسم كه يكديگر را به بيچارگي بخوانيد، روزي كه بخواهيد فرار كنيد ليكن پناهي نخواهيد يافت، هر كه را خدا گمراه كند هدايت كننده اي نخواهد يافت مردم حسين را نكشيد كه عذاب خدا شما را فراگيرد، و زيانكار است آن كه بر خدا دروغ ببندد.» امام عليه السلام فرمود: پسر اسعد اينان مستوجب عذاب شدند هنگامي كه خواسته ترا كه آنان را به حق دعوت كردي رد كردند و بر شما و يارانتان شوريدند و خون شما را مباح شمردند چه رسد كه اكنون برادران صالح شما را كشتند، حنظله عرض كرد راست گفتي آيا بروم به سوي پروردگارم و به برادران ملحق شوم نكته: يعني اين ها از زماني كه حق را رد كردند و شماها را كشتند موجب عذاب شدند نه آن كه با كشتن حسين استحقاق خواهند يافت.

حسين فرمود: برو به سوي آن چه كه از دنيا و مافيها بهتر است به سوي زندگي ابدي.


حنظله عرض كرد: السلام عليك يا اباعبدالله صلي الله عليك و علي اهل بيتك و عرف بينك و بيننا في الجنة.

فقال الحسين: آمين آمين، حنظله با اجازه مجدد شمشير كشيده بر دشمن حمله كرد و دشمن او را احاطه نموده تا شهيدش كردند. [1] .