عابس نه تنها خود در راه حسين فداكاري مي كرد بلكه مي كوشيد تا براي حسين (ع) نيرو تهيه كند، همين كه جنگ تشديد شد و بيشتر اصحاب ابي عبدالله بشهادت رسيدند، عابس به شوذب گفت: مي خواهي چه كني؟ شوذب گفت: چه انتظار داري كه انجام دهم جز


اينكه با تو در ركاب حسين بجنگم تا كشته شوم.

عابس گفت: آري بجز اين انتظاري نداشتم، بنابراين برو خدمت ابي عبدالله تا ترا به حساب شهدا آورد و من نيز در شهادت تو به ثواب برسم كه اگر هر كس ديگري از نزديكانم با من بود دوست داشتم كه قبل از من به شهادت برسد تا در اجر آن شريك باشم كه امروز روزي است كه مي توان تحصيل ثواب نمود و بعد از اين عملي نخواهيم داشت [1] .