شهادت زهير بن قين
پس از آن كه امام حسين (ع) و ياران نماز ظهر را به كيفيتي كه گذشت بجا آوردند زهير بن قين براي وداع با حضرت ابي عبدالله (ع) و رفتن بميدان خدمت آن حضرت آمد و چنين وداع كرد:
فدتك نفسي هاديا مهديا
اليوم القي جدك النبيا
و حسنا و المرتضي عليا
و ذالحبا حين الفتي الكميا
و اسد الله الشهيد الحيا.
«جانم به قربان شما هدايت كننده و هدايت شونده امروز جدت پيامبر را ديدار مي كنم».
«با حسن و علي مرتضي و جعفر صاحب دو بال جوانمرد گمنام و حمزه سيدالشهدا شهيد زنده ياد را ملاقات خواهم نمود».
«پس از وداع با امام عليه السلام به لشكر دشمن حمله كرد و چنان جنگي كرد كه چشمي نديده بود و از هيچ كس سابقه نداشت و اين رجز مي خواند:
انا زهير و انا بن القين
اذوركم بالسيف عن حسين
«من زهير فرزند قينم كه با شمشير از حسين دفاع مي كنم».
نوشته اند كه يك صد و بيست نفر را به درك فرستاده تا آنكه مهاجر بن اوس تميمي و كثير بن عبدالله شعبي متفقا بر او تاختند و او را به شهادت رساندند حسين عليه السلام با يك دنيا اندوه به بالينش آمد و با ديدگان حسرت بار به او مي نگريست و فرمود: لا يبعدنك يا زهير و لعن الله قاتليك لعن الذين مسخوا قردة و خنازير.
«خدا ترا از رحمتش دور ندارد و قاتلان ترا لعنت كند آن چنانكه كساني را كه بصورت خوك و ميمون مسخ شدند لعنت كرد [1] .
پاورقي
[1] ابصار العين ص 99 - حياة الحسين 224:3 - طبري 350:7 - اعيان الشيعه 606:1 - قاموس الرجال 207:4.