وقتي حر بر زمين قرار گرفت اصحاب ابي عبدالله او را به خيمه گاه آوردند در حالي كه رمقي به تن داشت امام حسين عليه السلام بر بالينش آمد و خون از چهره نوراني حر پاك كرد و فرمود: انت كما سمتك امك الحر، حر في الدنيا و سعيد في الآخرة.

«تو آزادمردي چنان كه مادرت ترا حر ناميد، تو در دنيا آزادمرد بودي و در آخرت هم سعادتمندي».

بعضي از ياران ابي عبدالله در روز عاشورا براي حر اين چنين مرثيه مي خواندند:



1- لنعم الحر حر بني رياح

سبور عند مشتبك الرماح



2- و نعم الحر اذ نادي حسينا

و جاد بنفسه عند الصباح



1- «چه خوب آزادمرد است حر فرزند رياح هنگامي كه تيرها مانند باران مي باريد و او صبور و پايدار بود».

2- «چه خوب آزادمردي است هنگامي كه خود را فداي حسين نمود و اول صبح جان خود را در طبق اخلاص نهاده تسليم كرد».

بستگان حر از ابن سعد تقاضا كردند كه بدن حر را تحويل آنان بدهد تا دفن نمايند عمرسعد هم پذيرفت لذا بدن او را در محلي كه فعلا بقعه و بارگاه دارد دفن كردند و سر او را هم از بدن جدا نكردند [1] .