امام حسين عليه السلام در روز عاشورا خطبه ديگري هم ايراد فرمود كه بسيار مفصل است و در آخر خطبه چنين فرموده است:

ألا و ان الدعي بن الدعي قد ركزبين اثنتين، بين السلة و الذلة، و هيهات منا الذلة يابي الله ذلك لنا و رسوله و المؤمنون و حجور طابت و طهرت و انوف حمية و نفوس ابية من أن تؤثر طاعة اللئام علي مصارع الكرام، ألا قد اعذرت و انذرت ألا و اني زاحف بهذه الاسرة علي قلة العدد و كثرة العدو و خذلان الناصر.

«آگاه باشيد كه زنازاده پسر زنازاده مرا بين دو چيز ميخكوب كرده است: تن بشهادت دهم و يا ذلت و خواري را بپذيرم (يعني با يزيد بن معاويه بيعت كنم) از ما خواري و ذلت بدور است و هرگز تن به ذلت نمي دهم كه خدا و پيامبرش و مؤمنين و زنان پاك و پاكيزه اي كه ما را پرورش داده و تربيت نموده اند و مردان با غيرت و حميت و انسانهاي آزاده هرگز اجازه نمي دهند كه اطاعت و فرمانبرداري از مردان پست و فرومايه را بر


شهادت افتخارآفرين مقدم بداريم بدانيد كه آنچه به شما مي گويم براي انذار شما و اتمام حجت است كه عذري براي شما باقي نماند و الا من با خانواده ام و عده ي اندك يارانم با دشمن زياد مي جنگم و هدفم را دنبال مي كنم هر چند اميد به پيروزي وجود نداشته باشد، آنگاه امام به اشعار فروة بن مسيك مرادي تمسك جست:



1- فان نهزم فهزامون قدما

و ان نغلب فغير مغلبينا



2- و ما ان طبنا جبن ولكن

منايانا و دولة آخرينا



3- فافني ذلكم سروات قومي

كما افني القرون الاولينا



4- فلو خلد الملوك اذن خلدنا

و لو بقي الكرام اذن بقينا



5- فقل للشمتين بنا افيقوا

سيلقي التسامتون كما لقينا



1- «اگر دشمن را شكست دهيم امري بي سابقه نيست كه گذشتگان ما پيروز بودند و اگر مغلوب شويم باز هم شكست نخورده ايم».

2- «ترس و جبن در ما راه ندارد لكن اكنون قسمت ما گرفتاري و مصيبت است و حكومت از آن ديگران».

3- «همين برنامه بزرگان ما را نابود ساخت چنان كه همه مردم قرون و اعصار گذشته نابود شدند».

4- «اگر پادشاهان زندگي جاويد مي داشتند ما هم داشتيم و اگر بزرگان باقي مي ماندند ما هم باقي مي مانديم».

5- «پس به شماتت كنندگان ما بگو به خود آئيد كه سرانجام شما هم به ما ملحق خواهيد شد».

سپس فرمود: بخدا سوگند بعد از اين زندگي درازي نخواهيد داشت و بيش از زماني كه پياده سوار اسب شود زنده نخواهيد ماند تا روزگار آسياي مرگ را بر سر شما بگردش درآورد و شما مانند ميله وسط سنگ آسيا پيوسته در اضطراب و نگراني به سر بريد و اين سخني است كه پدرم از جدم رسول خدا (ص) برايم گفته است، پس ابتداء با همفكران خود مشورت كنيد و تصميم خود را بگيريد تا امر بر شما مشتبه و پوشيده نماند آن گاه قصد (كشتن) من كنيد و مرا مهلت ندهيد، به درستي كه من به خدا كه پروردگار من و


شما است توكل جسته ام و هيچ جاندار و جنبده اي از حيطه و قبضه قدرت و اقتدار او خارج نيست و بتحقيق پروردگار من بر صراط و راه مستقيم عدالت است [1] .