ابن زياد در تعقيب نامه قبلي نامه ديگري براي ابن سعد فرستاد مشعر بانكه بين حسين و يارانش و بين آب حائل شو و مگذار قطره آبي بنوشند چنانكه تقي زكي!! عثمان بن عفان را از آب منع كردند [1] .

عمر بن سعد بلافاصله عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شريعه فرات گماشت تا امام و يارانش را از استفاده آب و بردن آن به خيام حسيني جلوگيري نمايند و چون تشنگي بر امام و ياران فشار آورد امام به قمر بني هاشم جناب ابي الفضل العباس فرمود: برو قدري


آب بياور، حضرت عباس با سي نفر سوار و بيست نفر پياده در حالي كه نافع بن هلال پرچم را بدوش گرفته و پيشاپيش حركت مي نمود به شريعه فرات نزديك شدند عمرو بن حجاج به نافع گفت: كيستي؟ پاسخ داد: نافعم، پرسيد براي چه آمدي؟ گفت براي آشاميدن آبي كه شما بين ما و آن حائل شديد، عمرو گفت: بخور گوارايت باد، نافع گفت: به خدا نمي آشامم در حالي كه حسين و يارانش تشنه اند اطرافيان عمرو گفتند: ما را اينجا نگهبان قرار داده اند كه نگذاريم آب را ببرند نافع اعتنائي به گفتار آنان ننمود و به پيادگان گفت: مشك ها را پر كنيد عمرو بن حجاج و سپاهيانش آمدند كه نگذارند، جناب عباس و نافع به آنها حمله نموده و متفرقشان ساختند وقتي پيادگان ظرف ها را پر از آب نمودند عمرو و سپاهيانش راه را بر آنان بستند جناب عباس و همراهان با آنان به نبرد برخاستند و آن ها را به جاي خود بازگرداندند و آب را به خيام رساندند و اين جريان سه روز قبل از شهادت امام حسين عليه السلام اتفاق افتاد [2] .